Hi! Onze dochter is nu 5 weken oud en mijn vriend en ik hebben de afgelopen avonden best wat gebotst. Na zijn werk, hij is rond half 5 klaar en rond 5 uur thuis, is hij vaak nog druk in de weer. Even een boodschapje, langs de garage, maar eindigt vaak nog even in de kroeg met minimaal twee biertjes. De ene keer is hij daar na een half uur weer weg, de andere keer blijft hij een uur tot anderhalf hangen en is hij (veel) later thuis dan hij had gezegd.
Nu slaapt onze dochter overdag niet heel goed, kan wat onrustig zijn met drinken, last hebben van boertjes of haar buik, waardoor ik veel met haar bezig ben en als ze dan eenmaal bij me in slaap gevallen is, durf ik haar niet weg te leggen. Want dan begint het riedeltje vaak weer opnieuw. En ik vind het heerlijk hoor, lekker met haar zijn en heb er zelf ook wel behoefte aan. Alleen lukt er dus niks in huis. Mijn vriend houdt heel erg van koken en dit deed hij dus ook altijd, alleen de laatste dagen/weken gaat hij dus steeds vaker die kroeg in en eten we vet laat. En lunchen schiet er bij mij dus heel erg in, waardoor ik giga honger heb, baal dat hij laat thuis kom en dus mega chagrijnig ben als hij dan eenmaal wel thuis is.
Hij vindt dat het wel kan en hij gaf ook wel toe dat hij dan te eigenwijs is om toe te geven om niet naar de kroeg te gaan en hij ook behoefte heeft aan zijn eigen ding. Maar ik heb hem nu gewoon nodig en hiervoor ging hij max 1 keer per week een keertje en soms zelfs minder. Dus ik baal er gewoon van, weet niet wat ik ermee moet (een normaal gesprek erover voeren lukt ook nog niet zo), weet niet of het irreëel is wat ik verwacht en vind het ook niet fijn dat het nu elke keer voor wrijving zorgt. Ik gun hem zijn eigen ding, hij doet zijn best en dat zie ik ook, maar het is nu denk ik bij ons allebei ook wel onszelf wat wegcijferen om er voor onze kleine meid te kunnen zijn, toch!?
Iemand tips? 😅