Ongepland alleenstaande mama's help!

Hoi, hier ook een - weliswaar geplande - alleenstaande ouder. Ik had er met 2 weken nog niet aan moeten denken om mijn zoontje mee te geven aan wie dan ook, zonder er zelf bij aanwezig te zijn. Dat gaat dus morgen ook pas gebeuren, met 7 weken, en dan aan mijn beste vriendin waar ik al meer dan 10 jaar een hele sterke band mee heb. Ik kan me dus helemaal voorstellen dat je er echt nog niet aan toe bent je kleine mee te geven aan haar vader, zeker als daar problemen zijn. Is het misschien een optie om de eerste keer erbij te blijven? Heel veel sterkte!

De eerste paar keer zijn inderdaad bij mij thuis. Over 2 weken gaat ze dan voor het eerst mee. Gezien onze situatie is het helaas geen optie om daar bij te zijn. Diep van binnen weet ik dat die dag toch ooit gaat komen en dat ik t, op welk moment dan ook, verschrikkelijk ga vinden. Ik probeer me dan gerust te stellen dat dit goed is voor mijn dochter, maar dat gevoel blijft helaas :(

Hoi!! Ik ben alleenstaand maar geen contact meer met de vader.. ik snap dat het lastig is, mocht je ooit willen praten kan je me altijd een berichtje sturen!

Dankjewel! Ik heb je een vriendschapsverzoek gestuurd!

Kan hij niet gewoon even met haar wandelen en dan haar weer terug brengen? Zo'n jonge baby heeft er echt geen baat bij om nu al heen en weer te gaan, vind persoonlijk 4 weken wel heel vroeg.

hier met 3.5 maand uit elkaar gegaan... kleine wel overdag eerst af en toe naar hem laten gaan en nu slaapt ze 1 keer per week bij hem en op zaterdag overdag is ze bij hem en 1 keer in de 4 weken een weekend zaterdag op zondag. ze is nu 6 maanden en als ze 9 maanden is zal ze om het weekend gaan en 1 vast dag in de week

Dat vind ik zelf ook, maar hij kijkt meer naar zijn recht dan wat goed is voor ons kind. Zelfs met deze omgangsregeling is hij niet tevreden mee, dus hij heeft er nu een rechtszaak van gemaakt..

Hebben jullie deze omgangsregeling samen afgesproken of is dit zo besloten via een rechter? Hoe ga je zelf om met het gemis als ze bij haar vader is? Gaat het uiteindelijk wennen?

Ohh wat vervelend. Vertrouw er op dat het belang van het kind echt zwaar weegt tijdens een rechtszaak. Ik vind dat je een wel overwogen regeling hebt geopperd voor jullie kind, jammer dat hij dat niet ziet. Helaas voor nu niks aan te doen, maar het ligt niet aan jou❤️.

wij hebben dit met de mediator zo bedacht.... ik heb nog 3 kinderen uit een eerdere relatie dus als de kleine meid weg is heb ik wat extra tijd voor mijn grote jongens. 1e paar keer vond ik het heel lastig , zelfs alleen overdag maar nu maak ik er maar gewoon dankbaar gebruik van klussen, boodschappen, met de grote kids wat doen, afspreken met vriendinnen dan gaat de tijd snel

Ja, daar probeer ik inderdaad ook op te vertrouwen. Dankjewel💕

Ik hoop straks ook nuttig gebruik te kunnen maken van mijn vrije tijd. Nu zit ik alleen maar te huilen als ik denk dat ik haar mee moet geven😅 Hoop echt zo dat het gaat wennen straks!

ik blijf het wel lastig vinden en ben altijd weer blij als ze er weer is maar probeer er maar het beste van te maken... je mag me altijd een pb sturen

Mijn zoontje is net 1 en tot nu toe is hij nog niet naar zijn vader geweest. Ik zou persoonlijk in eerste instantie het contact tussen de vader en je kindje bij jou thuis laten plaats vinden, pas na 9 maanden was ik er aan toe om m’n zoontje makkelijker mee te geven. Maar het contact tussen mij en de vader was zo verstoord dat het er tot nu toe niet van is gekomen. Mocht je ooit contact willen let me know en respecteer je eigen grenzen! De eerste 9 maanden na je bevalling ben je als mama nog helemaal 1 met je baby 🤗

Hoe gaat het inmiddels met jou, de kleine & de omgangsregeling? ☺️ Hier ook met 3 maanden uit elkaar gegaan, herken wat je zegt. Mocht je ooit willen kletsen erover, kan je mij een vriendschapsverzoek sturen! Liefs!

Oef... helaas herkenbaar. Rond de geboorte van mijn zoontje uit elkaar gegaan. Met 3 maanden ging hij voor het eerst naar zijn vader toe voor een nacht en dat was hartverscheurend. Ja, in je hoofd weet je dat het goed is dat je kindje een band met zijn vader opbouwt, maar het gemis is groot. Tegelijk is het stiekem ook heel fijn even je handen vrij te hebben, en die gedachte heb je dan meteen schuldgevoel bij. Het went wel... leuk wordt het nooit.

Helaas hier ook herkenbaar. Het wordt een beetje draagbaar als ze wat ouder wordt. Dit is nog wel heel erg jong om gescheiden te zijn van de moeder. Je mag mij een vriendschapsverzoek sturen als je erover wilt praten. 😘

Heel veel sterkte maar probeer ook te genieten van je kleintje deze momenten krijg je niet meer terug namelijk. Ik ben gescheiden met mijn man toen mijn zoontje 10 maanden was. De eerste x dat die een weekend naar zijn vader ging (10 maanden oud) heb ik wel echt even heel hard moeten huilen en het gemis was zo groot. Nu is die inmiddels net 2 geworden en ik moet zeggen het went nooit maar hoe blij ik er van wordt hij het zo naar zijn zin heeft bij zijn papa en hoe blij die dan is als ik hem weer ophaal en hij zegt mamaaaa. En ook nu die wat ouders is zie ik die 2 dagen als opladen, had ik het anders gezien tuurlijk ik had liever gewild dat m’n partner en ik het over de dag konden afwisselen om zelf tot rust te komen. En er zijn nog zat momenten dat ik zo erg baal dat het niet samen is gelukt en ik verplicht mijn kind niet zie 2 dagen pw maar het is wat het is en nu ben jij nog net moeder geworden, net uit elkaar het is nog veel allemaal maaar probeer echt te genieten van haar want daar heb ik soms wel spijt van dat ik teveel bezig was met de situatie ipv mijn kindje. Uiteindelijk komt het allemaal goed als jij goed met je ex overweg kan als ouders. Wij kunnen namelijk goed overweg als ouders maar niet in 1 huis blijkbaar. Je mag me altijd een bericht sturen om te praten. Ook over andere vragen die erbij komen kijken. ❤️

Hiii, Ik ben ook heel vroeg uit elkaar gegaan, toen mijn zoontje twee weken oud was. In het begin had ik het idee dat het normaal was dat mijn baby van paar weken oud af en toe weg van mij kon zijn. Het is ook 3x gebeurd met toestemming van mij alleen ik voelde mij daar helemaal niet prettig bij. Elke moeder is anders dus je moet ook kijken naar wat het beste bij jou past, maar ik geloof erin dat in deze fase het heel belangrijk is dat de baby aan de moeder hecht, jij bent haar thuis en dat is ook niet zo gek want jij hebt haar 9 maanden gedragen. Dat wil niet zeggen dat de vader niet in de buurt van het kind mag zijn alleen dat het verstandig is dat de moeder in de buurt is van het kind, als jou baby namelijk gestrest raakt is er maar 1 persoon bij wie ze graag wilt zijn en dat ben jij! Mijn zoontje is nu 4 maanden oud en ik had in het begin ook veel ruzie met de vader en ik was ook van plan om te komen met een omgangsregeling, maar ik ben gaan kijken naar wat het beste is voor mij, mn zoontje en de vader. Wij beide houden verschrikkelijk veel van hem en willen het beste voor hem, en wij als ouders hebben een verantwoordelijkheid naar hem toe, en daarbij moet ook kritisch gekeken worden naar ons eigen gedrag. Ik heb last van post partum en ik kan me voorstellen dat het soms lastig is om met mij om te gaan en mijn ex heeft nu geleerd hoe hij daar mee moet omgaan. Daarnaast moet ik ook rekening houden met hem en wat hij nodig heeft. Hoe onze situatie nu is, de vader komt nu steeds op bezoek bij ons, en ik geef hem ook de ruimte om vader te zijn en probeer zo min mogelijk te onderbreken. Onze band is daardoor ook veel beter geworden en wij doen nu ook leuke dingen samen als “gezin” Mijn advies aan jou, luister naar je gevoel en vooral je moeder gevoel. Als jij je baby niet graag ver uit je buurt hebt moet je dat niet doen. Probeer als het kan samen met een oplossing te komen, but the mom knows her child. De momenten met papa komen wel maar deze fase is heel belangrijk voor de moeder en kind! Je kan mij altijd een bericht sturen. Ik ben er voor je 🙏🏼