Geboorteplan mono-dia tweeling

Ik vond het persoonlijk lastig om me er op voor te bereiden omdat er zoveel onvoorspelbaar is en heb t dus op me af laten komen. Ik kijk heel positief terug op m’n bevalling 1,5e week geleden!

Oh ja hoor, dat kan zeker (over je heen laten komen). Ik had er eentje gemaakt voor de vorm. Stond meer op dat ik wilde proberen om borstvoeding te geven, dat ik wilde wisselen van houding (zolang de veiligheid van de kindjes het toe liet natuurlijk), over pijnstilling, dat soort dingetjes. Maar had ook gezegd bij het overhandigen dat ik er niet veel besoeps op had staan 🤣

Dat heb ik dus ook een beetje 😅 met alle varianten die ik gezien heb gaat het voornamelijk over wil je thuis of in het ziekenhuis bevallen? Naja dat is al voor ons bepaald haha. En zelfde met hoe de bevalling gaat… het is zo onvoorspelbaar en afhankelijk van verschillende factoren 🤷🏼‍♀️

Jaa dat inderdaad! Maar ik heb echt gemerkt dat ze je er helemaal doorheen praten. Zulke dingen zou ik dan wel aangeven, vind je t fijn dat ze uitleg geven of juist niet? Welke pijnstilling enzovoorts, dat kan juist wel goed op je geboorteplan. Ook al kun je natuurlijk altijd er van afwijken en geef ook aan wat je juist niet wil. Ik wilde geen knip en had dat er op gezet waardoor ze zei ja als hij nu niet komt dan moet je echt een knip, waardoor ik nog meer m’n best ging doen 😂

Ik had overigens de eerste in stuit liggen (en de tweede werd uiteindelijk een sterrenkijker). Mocht van tevoren kiezen voor keizersnede of vaginaal. Hen gekozen voor het laatste. Er is veel mogelijk!

Ik heb aan de hand van het boek Positief over bevallen van Milli Hill een lijst van voorkeuren opgesteld, deze heb ik op een gegeven moment, waarschijnlijk rond week 28-30, aan de gynaecoloog voorgelegd en die heeft mij verteld wat wel en niet haalbaar zou zijn. Er stonden dingen op zoals dat mijn man indien mogelijk de baby's op mocht vangen en de navelstreng door mocht knippen. Voor het geval dat het een keizersnede zou worden had ik ook een heel lijstje opgesteld. Ik weet niet meer in hoeverre het echt nodig geweest is tijdens de bevalling, maar ik vond het wel fijn om voorafgaand aan de bevalling alles met de arts te bespreken zodat ik ook beter wist wat ik kon verwachten qua waar er ruimte was voor persoonlijke wensen en waar niet

Hier ben ik wel heel benieuwd na , lagen ze allebij in stuit toen je die keuze maakte ? En hoe heb je het zelf ervaren? Dit word me 4de bevalling maar heb nog nooit een stuitbevalling gedaan en wil echt geen keizersnede omdat me andere tweeling pas 2 jaar zijn en het dus totaal niet die zitten om erna niet veel te kunnen het is eigenlijk ook onmogelijk met dalijk 6 kinderen en dan toch even eruit te zijn door de keizersnede..

Dame 1 lag al weeeeekenlang voor de inleiding (36+2) in stuit en vond dit kennelijk heerlijk vertoeven 🤭. De ander is meerdere keren gedraaid. Nadat dame 1 geboren was kreeg ze meer ruimte natuurlijk en is ze in de sterrenkijker positie gaan liggen. Dat checkten ze snel met een echo nadat dame 1 was geboren. Ik moet eerlijk zeggen dat het wel even pittig was, maar zou nu opnieuw deze hebben gemaakt. Wanneer je bij Google intypt: 'keuzekaart stuitbevalling', vind je ook een handig hulpmiddel om de keus te helpen maken. Het lastigst was dat ik al een flinke poos volledige ontsluiting had en enorme persdrang, maar dat het dametje niet ver genoeg was ingedaald. Het wegpuffen van die weeën was behoorlijk pittig. Ik vroeg toen om pijnstilling en kreeg een pompje dat ik zelf mocht bedienen. Maar dit mocht alleen tussen de weeën door. Die kwamen behoorlijk snel na elkaar (rugweeën, joepie 😒) en ik was zo blij met die korte stukjes rust dat ik vergat te drukken. 😄 In het laatste stukje van het geboortekanaal is de navelstreng echter drie keer om haar nekje geslagen (HOE DAN?!). Ze hebben toen op mijn buik gedrukt en ze kwam grijs naar buiten. Ze was verzuurd geraakt en moest naar de couveuseafdeling. Gelukkig trok ze heel snel bij en heeft ze er niets aan over gehouden. Onze sterrenkijker kwam 8 minuutjes later en dat was zo gepiept. Al dacht ik even: waar haal ik dr kracht nu nog vandaan? Toen nog de placenta. Achteraf gezien was ik extra blij met mijn keus voor een vaginale bevalling, want dametje 2 werd met RS besmet en ik was gelukkig mobiel!

Haha beetje mijn situatie dus want baby 1 ligt ook echt al weken lang in stuit en ben vrijdag 35 weken .. en baby 2 ja die blijft draaien constant terwijl baby 2 dus iets zwaarder is dan baby 1 😂😂 ja dan kies ik zelf ook het liefste voor een stuitbevalling.. bij me 2de bevalling waarbij ik gelopen heb tot bijna 42 weken die al ingedaald was die had ook met eruit komen in een keer navelstreng om zn nek zitten toen vroeg ik me ook af hoe dan .. het is wel ja me 4de bevalling natuurlijk dus ik ben niet zo snel bang en ja me eerste 2 eenlingen waren 4 kilo , en me andere Tweeling die waren 2.7 en 3 kilo en was echt de makkelijkste bevalling..en deze waren vandaag op 2.5 kilo geschat 😂

Ooooh, you've got this! Wanneer je al eerder succesvol bent bevallen (zeker van een groter kindje dat de huidige beebjes) dan is dat alleen maar een pro voor een vaginale stuitbevalling vertelde de gynaecoloog mij. En jij bent al een pro in bevallen dus 😄. Bij mij was het de 2e bevalling. Eerste was hier zo gepiept (7.00 uur ballonnetje gedropt en 11.15 uur was mevrouwtje er), maar die dame lag keurig volgens boekje in hoofdligging.

Ik had ook niet echt een plan, maar dat had ik bij mijn eerste ook niet. Vooral om de reden die jij noemt, je weet toch niet hoe het gaat lopen en een soort 'droombeeld' creëren zorgt imo alleen maar voor teleurstellingen. Wil overigens niet zeggen dat je je niet moet voorbereiden. Even inlezen wat de opties zijn qua pijnbestrijding en met de gynaecoloog goed doorspreken wat je zon beetje kunt verwachten vond ik wel fijn en nodig. Nog wel een tipje om over na te denken: mijn man heeft de navelstreng van baby 1 doorgeknipt, ikzelf van baby 2. Dat hadden we niet van te voren bedacht, vroeg de gynaecoloog maar vond ik wel een heel bijzonder en mooi moment 💙 als je dat zou willen, misschien wel ergens opschrijven?

Ik heb 13-6 een gesprek bij de gyn over de bevalling , ben heel erg benieuwd , alles is nog zo vaag😇😇(dan ben ik alweer 33weken zwanger van onze mono dia meiden)

Mijn geboorteplan zou maar iets aangepast worden vergeleken bij m’n 1e bevalling. Maar vanwege de nieuwe risico’s hebben m’n partner en ik wel de noodscenario’s door gesproken. Ik beviel met 24+1, rennend over de gangen, dus achteraf was het goed dat we in ieder geval erover gesproken hadden. Niks ging natuurlijk volgens een geboorteplan 😂 maar de verpleegkundige heeft nog wel mijn zusje gebeld die bij mij in de uitslaapkamer kwam, zodat m’n partner bij de baby’s was. Gaf ons veel vrede achteraf! Je weet inderdaad niet wat je kunt verwachten maar als je partner wel weet wat jij wil, kan er dan sneller besloten worden.

Oh jeetje wat spannend zeg 😱 alles goed gekomen met jou en je kleine wondertjes? Ja dat zijn ook hele goede dingen om wel over na te denken inderdaad!

Ik vind het ook heel lastig in te schatten, ik heb met 32 weken een gesprek met de verloskundige erover. Maar om eerlijk te zijn heb ik t ook los gelaten omdat je het met een tweeling gewoon echt niet weet. Mn eerste bevalling van een eenling was ook compleet anders dan ik had bedacht😅. Enige waar ik op hoop is een vaginale bevalling, verder sta ik er redelijk open in. Oh en ik wil geen schedelelektrodes op de babies, want dat is een soort schroef die ze letterlijk in die hoofdjes draaien😟

Maar ook dan zijn er keuzes, ongeacht of je 1 of 2 kindjes krijgt: - Bijv. inleiden of afwachten? Bij mijn beide medische bevallingen heb ik inspraak gehad in wel of niet inleiden. Uiteindelijk de 1e keer (eenling) meegegaan in het advies tot inleiden. De 2e keer (tweeling) wilde ik liever nog een week langer afwachten. Daar zouden we een gesprek over hebben hebben, maar ben de dag ervoor spontaan bevallen haha. - Wel of geen pijnbestrijding bij een vaginale bevalling? - als de baby's naar de kinderafdeling moeten, blijft je partner bij jou of de baby's na de geboorte? - En als 'kind 1' met spoed afgevoerd wordt of jij een keizersnede krijgt voor baby 2, waar is je partner dan: bij baby 1 of bij jou voor de geboorte van baby 2? --> ik wilde dat mijn man bij mij bleef, tenzij de situatie van baby A kritiek was. Dan zou ik willen dat hij met de kinderarts meeging. - wil je dat er foto's gemaakt worden, ook als het niet loopt zoals gepland? Zou ik trouwens altijd doen. Je hoeft ze niet te bekijken en wissen kan altijd nog. - wie knipt de navelstrengen door? Ik heb uiteindelijk net als Preggerssbaby die van baby 2 gedaan omdat mijn man baby 1 vasthad. Was niet gepland, maar wel heel bijzonder. :) - hoe wil je tijdens de bevalling betrokken worden bij keuze tot ingrijpen? Ik had vooraf alle scenario's doorgesproken met de gynaecoloog, waardoor ik tijdens de bevalling wist waarom ze bepaalde keuzes maakten. Anderen willen liever blanco erin gaan en ter plekke uitleg krijgen, of dat hun partner de beslissing neemt.

Ik ben zelf 10 weken geleden met 34 weken bevallen van onze mono-di tweeling. Ik heb de geboortecursus bevallen als een baas gedaan, waarbij ook het onderdeel geboorteplan zat. Dit is volgens mij ook gratis los te doen en vond ik wel fijn ter inspiratie. Omdat de placenta niet los liet (grotere kans bij vroeggeboorte) moest ik uiteindelijk naar de OK en bleef mijn man bij onze tweeling die naar de nicu ging. Voor mijn man was het in die periode fijn geweest om niet alleen te zijn met alle indrukken en onzekerheid, dus ik zou naast de bevalling zelf ook juist denken aan eventueel back-up/steun als jij en de baby’s van elkaar worden gesplitst etc. Als het namelijk niet zo soepel loop als gehoopt gaat de aandacht vaak (terecht) naar jou en de baby’s en minder naar de partner. Ik zou in de toekomst dus in een geboorteplan ook aangeven hoe belangrijk ik communicatie richting mijn man vind.

Ik ben heel benieuwd naar dat lijstje. Wil je dat delen?

Ja, 20 weken ziekenhuis maar ze zijn net ruim een jaar en doen het heel goed, als je de beoordeeld op gecorrigeerde leeftijd van 9 maanden 😍

Ik heb met 30 weken m’n bevallingswensen kenbaar gemaakt. Ik geloof niet in een geboorteplan. Daar stond in: - geen stagiaires - zo min mogelijk mensen als nodig - gedimde lichten - geen schedelelektrode - in bad weeën opvangen. Uiteindelijk zijn bijna al mn wensen ingewilligd, alleen het laatste van mn weeën in bad opvangen niet. Ik was maar een uur in het ziekenhuis voordat ze er allebei al waren. Ik heb ook geen pijnbestrijding gehad, terwijl ik wel een morfinepompje als wens had als het nodig was. Foto’s maken wilde ik ook, dat is ook gelukt. Helaas niet van de geboorte van nr 2, doordat het toen even alle hens aan dek was door zijn geboorte in stuit.