Radeloos

Het kan inderdaad zijn dat hij gewoon echt geen zin meer heeft. De enige manier om hier echt achter te komen is om er over te praten. Hoe vervelend dat soms ook kan zijn

Ik heb ook weleens van die fases. Kan het niet duiden. Ben nooit zo een seks beest geweest. Ik hou wel heel veel van mijn vriendin en zou mij niet kunnen indenken dat ik mijn behoeften bij een ander vervul. Praten is toch echt de oplossing. En laten we eerlijk zijn, hoe belangrijk is seks om samen gelukkig te zijn ;)

Hi Annelies, Naast het houden van, elkaar respecteren en leuke dingen doen, bestaat een relatie o.a. ook uit elkaar (seksueel) prikkelen en elk onderwerp kunnen bespreken. Vind hij het goed zoals het gaat of begrijpt hij zelf ook heel goed dat er iets mist, maar weet hij niet goed hoe te reageren? En hoe reageert hij op jouw radeloosheid? Als jullie er samen niet over kunnen praten is een beetje hulp dan een optie? Dit kan ook heel goed via de praktijkondersteuner van de huisarts. Dat is een lagere drempel dan relatietherapie.

Een gezonde man kan prima zonder. Bij de eerste zwangerschap bij de eerste meer dan een jaar niet. En toen we me vrouw in het traject zat (waar uitkwam dat ze een spierziekte had) hebben we het iets van 2a3 jaar bijna niets gedaan. Al wist ik wel altijd waar ik aan toe was. Kon altijd aan haar vragen wanner zij dacht wanneer het Weer kon.

Ik ben er zovaak over begonnen. Elke keer beloftes dat er verbetering zou komen, maar helaas….. ik mis de intimiteit want die is er gewoon NIET. Hij wil niet, maar ik wel… ik ben bang dat het in de toekomst dingen kapot kan maken…

Hij begrijpt zelf ook dat het te weinig gebeurd. Hij zegt “na werk ben ik moe. En als we naar bed gaan wil ik slapen.” De slaapkamer ziet hij niet als een plek waar intimiteit beleefd wordt…..

Wauw… hoe heb je dat al die tijd volgehouden? 🥺

Hoi Anneliese, wat mij betreft is het gedrag van je partner niet normaal. Een relatie heeft intimiteit en genegenheid nodig. Als dit er niet is en je als broer en zus leeft, is er iets mis. Ik zou dit zeker bespreken en ook willen dat mijn partner hier iets mee zou gaan doen. Naar een seksuoloog ofzo. Of anders zou ik bespreekbaar maken dat jij voor de intimiteit en genegenheid iemand anders zoekt. Het is vervelend dat hij niet van pasta houdt, maar dat betekend dan natuurlijk niet dat jij daardoor de rest van je leven ook geen pasta meer mag en kan eten. Dus hij gaat of leren weer van pasta te houden of jij gaat zo af en toe pasta met iemand anders eten.

Intimiteit in andere dingen zoeken. Lekker samen een serie kijken of een bordspel samen spelen. Of andere dingen doen die je samen leuk vind. Sex is leuk hoor, maar als iemand geen relatie kan hebben zonder. Is sex meschien wel te belangrijk voor diegene.

Thx voor je berichtje! Doet me goed 😀

Nou dit is wel echt heel erg kort door de bocht zeg. Zoals meer mannen hier aangeven is er meer in een relatie dan enkel seks. En mannen zijn niet altijd geil en uit op seks, net zoals vrouwen die dat niet altijd zijn. Er is wellicht meer aan de hand, wat niets met jullie relatie te maken heeft. Misschien durft ie het niet aan te geven, denkt ie dat ie dan te min voor je is of is ie gewoon heel erg voorzichtig. Overigens hebben mijn partner en ik allebei wel eens van die fases en dat kan maanden duren. Dan hoef je niet meteen buiten de deur te gaan kijken hoor…. Dat is gewoon de grootste onzin en behoorlijk oppervlakkig.

Waar zeg ik dat mannen enkel uit zijn op seks? Punt van Annelies is dat er voor haar een probleem is, zij vindt dat ze te weinig seks heeft. Hij wil daar kennelijk niet over praten of er iets aan doen. Dan is er dus een probleem. Als jij en je partner periodes zonder seks geen probleem vinden, dan is er dus geen probleem en hoef je er niets mee. In het geval van Annelies lijkt me van wel en dan is mijn pasta metafoor dus wel aan de orde.

Iemand te adviseren vreemd te gaan of een open relatie te houden (met een klein kindje), lijkt me niet perse het beste advies. Mocht het echt een issue zijn, blijf praten, probeer er dan samen achter te komen waardoor het komt. Soms kan het helpen om het niet savonds na het werk als je in bed ligt te doen, maar een ander moment te kiezen (ons helpt dat soms). Ook kan ie natuurlijk andere dingen bij je doen als ie zelf echt geen zin heeft. Derde optie is een psycho- of seksuoloog.

Wederom insinueer je dingen die ik niet heb gezegd. Ik zeg nergens dat ze maar vreemd moet gaan. Ik zeg dat er wat mij betreft een probleem is in haar relatie. Dat ze hier met haar partner over moet praten, hij er iets mee moet gaan doen en mocht dat niets opleveren dan is er inderdaad de optie open relatie over. Waar wat mij betreft en in mijn/onze ervaring niks mis mee is, ook niet met een klein kindje erbij. Maar wederom als dit jouw ding niet is en je er geen behoefte aan hebt, vooral niet doen...

Dat insinueer je wel met je metafoor om dan maar af en toe ergens anders “pasta te eten”

Pasta kan je ook prima eten met mede weten van je partner. Anyway, einde discussie. Jij kan blijkbaar prima in een monogame relatie zitten met periodes zonder seks, voor andere mensen is dat niet zo. Ik adviseer iets op de vraag, jij adviseerd iets anders. Aan Annelies om er mee te doen wat ze wilt.

Hey Annelies Mijn man had daar ook wel last van wilde gewoon slapen savonds in bed hij heeft ook een veel lager libido dan ik. En ik vindt intimiteit ook veel belangrijker dan hem. Kan je niet vragen aan je man of hij andere tijdstippen wel fijn vindt bijv sochtens of smiddags? Inplaats van alleen savonds. En soms moet je zin ook maken althans dat heb ik van een sextherapuit door sex gewoon te plannen klinkt stom maar werkt wel om die verlangens op te wekken en niet te vervallen in een broer zus relatie.

Thx voor je reactie! Mijn man stelde ook een keer voor om het in de agenda te zetten, maar vond dat zo een raar idee want sex hoort toch spontaan te gebeuren? 🥺

In je ene reactie staat dat je man niet wilt, en nu schiet je 1 van zijn ideeen om het op te lossen af. Ik blijf erbij praat met elkaar. En als je vaker sex wilt dan je partner en jullie komen er niet uit, kan je het altijd nog zelf doen..

Hoe ziet jullie leven eruit? Sporten/bewegen jullie wekelijks een aantal uur intensief? Slapen jullie goed? Niemand apneu? Wordt er alcohol/frisdrank gedronken? Is er sprake van (ernstig) overgewicht? Zijn er lichamelijke aandoeningen? Ziektes/ingrepen in het verleden geweest die bv het uiterlijk hebben veranderd? Hoe is jullie dieet? Eten jullie voldoende gevarieerd? Heeft hij nog wel ochtend erecties? Bloedonderzoek is in NL nog altijd een ondergeschoven kindje, maar even laten prikken en kijken naar de hoeveelheid testosteron (vrij en gebonden) in het bloed is super simpel en geeft een redelijk goede indicatie voor (mentale)gezondheid en libido. Hoe meer uitgebreid hoe beter natuurlijk maar laat het wel alleen doen als je partner ook bereid is om iets aan eventuele tekorten te doen (bv aanpassingen in de lifestyle, GGZ interventie of in het uiterste geval hormoon vervangende therapie). En, vergeet jezelf in dit kader ook niet. Neem jezelf van a tot z onder de loep en begin bij wat jouw lichaam samenstelling je vertelt. Wat men je ook vertelt, gezonde, gebalanceerde mensen hebben een gezonde seksdrive en voelen zich aangetrokken tot hun partner. Als dat vlammetje dooft is dat een teken dat je of bejaard bent, stiekem uit de kast moet komen of dat er mentaal of lichamelijk iets speelt wat je moet gaan aanpakken en je bent daar beide verantwoordelijk voor. Als jouw partner dus niet wilt, dan is het aan jou om keuzes te maken. Succes, je weet wat je moet doen!