Relatie kapot tijdens zwangerschap?

Misschien relatietherapie? Enige oplossing is om er over te communiceren en als dat dus niet met jullie twee lukt is het misschien handig om een therapeut er bij te halen die de goede vragen stelt.. Is maar een idee en het is makkelijk om vanuit buitenaf een advies te geven.

Ik heb er geen ervaring mee maar ik kan me voorstellen dat het door de hormonen zou kunnen komen, je hoort wel vaker dat vrouwen seksueel niks voor hun partner voelen dus dat zal niet heel anders zijn. Ik wil je vooral een hart onder de riem steken, want wat moet dit een rollercoaster voor jou zijn. Ik snap dat het veel met je doet maar ik hoop dat je het nog even volhoud en dat het weer goed komt tussen jullie want dat zo mooi zijn voor jullie kindje. Maar dat moet natuurlijk niet ten kosten gaan van een van jullie. Als jullie los van elkaar betere ouders zijn lijkt me dat, hoe moeilijk ook de beste keuze. Heel veel sterkte gewenst en vergeet vooral niet aan jezelf te denken!❤

Dank jullie voor de reactie. Relatietherapie staat ze niet voor open, maar geloof daar zelf ook niet echt in omdat het altijd goed was, dit zegt ze zelf ook en kan ook geen enkele reden geven waarom dit nu gebeurd... Dat het een rollercoaster is dat klopt, ik heb mezelf nog nooit zo slecht gevoeld als dit. Ik hoop ook echt dat na de bevalling ze toch echt opfleurt en dat ik ook verbetering ga zien anders zal ik toch een knoop door moeten hakken hoe erg ik het ook vind.

Wow kerel, klinkt heftig allemaal, natuurlijk zijn zwangere vrouwen lopende hormoonbommen en kunnen ze vanaf het ene moment in het andere moment 180 graden gedraaid zijn. Echter vind ik het vreemd dat je vrouw in eerste instantie foto's ophangt maar vervolgens zegt dat het klaar is. Praten en open communicatie is key in een goede gezonde relatie, dus open zijn naar elkaar, angsten en gevoelens uitspreken. Je kwetsbaar durven open te stellen etc. Ik heb geen direct goed advies, echter zou ik nu niet al inzitten over een postnatale depressie, je hebt geen idee hoe het er na de bevalling uit ziet. Ik heb het er ook even met mijn eigen vrouw over gehad. Zei zij dat ze ontzettend onzeker is/was over ALLES! en dat ze zeker in hrt begin ook getwijfeld heeft over onze relatie. Inmiddels zitten we op week 40 en is dat al weer een tijd bijgetrokken. We wensen je onwijs veel sterkte en wijsheid toe in de aankomende tijd. Probeer van dag tot dag te leven en niet te ver vooruit te kijken, hoe lastig dat soms ook is.

Dank je, ja ik ga het afwachten en ga proberen rustig eronder te blijven. Zegt ook eigenlijk iedereen dat ik nu niet meer kan doen... En ja ik vind het ook apart dat ik die foto's wel moet ophangen maar dat het voor haar klaar is, dat gaat er bij mij ook niet in... Hoop echt over 6 weken dat ze opfleurt als de kleine meid er is

Beste papatobe123, Ik kan me indenken dat dit een enorm vervelend situatie is! Als vrouw met een 1 jarige dochter en een nieuwe zwangerschap weet ik heel goed hoe dit voelt. Tijdens mijn eerste zwangerschap en na de bevalling heb ik een depressie gekregen als gevolg van jeugdtrauma's. Eerlijk is eerlijk hormonen zijn echt k*t! Hulp moet je zelf toestaan anders werkt het niet, bij mij was dit pas 3 maanden na de bevalling. Jij kan als man misschien zelf informatie en hulp inwinnen bij een professional. Jou stemming voelt je vrouw nu ook extreem goed aan... die hormonen toch... . De huisarts, praktijkondersteuner of eventueel psycholoog zijn er ook voor jou! Probeer ook samen leuke dingen te doen en misschien is je vrouw ook gebaad bij voetreflex therapie. Je mag altijd contact zoeken als je nog vragen hebt.

Dank je voor je reactie, loop zelf al bij de huisarts en die zegt dat er met mij niks mis is en dat ik kan komen wanneer ik wil als dat mij rustig houd zodat het voor haar ook rustig blijft, verder zegt hij ook wacht het af, hoe moeilijk het ook is... Het is gelukkig nog maar een week of 4 en dan hoop ik dat na de bevalling ze een beetje gaat opfleuren.

Ik ben 19 jaar en ben helaas niet meer samen met het meisje waarmee ik een kindje krijg het is onze eerste kindje. We krijgen een prinsesje. Ik zelf wordt op 14 juli 20 jaar en mijn ex is al 20 jaar we zijn op 22 juli uitgerekend Bij ons is het ook zo gegaan rond de 20 weken vertelde ze me dat ze niks meer voor me voelde en heeft ze het uitgemaakt we zijn nu ook echt niet meer samen

Het zijn gewoon de hormonen van jullie beide als jullie wondertje ter wereld is dan komt alles weer goed 👍👌

Ik weet jou persoonlijke situatie niet.. Maar waren er dingen waat je vrouw zich zoiezo al aan stoorde of dat ze verwachte dat het wel zou veranderen zodra de kleine ter wereld zou komen ? Want als je zwanger bent en last heb van hormonen kunnen bepaalde dingen je veel erger gaan storen omdat je dan verantwoordelijker gaat voelen en verwacht dat een aanstaande vader zich ook zo zal gaan gedragen.. Probeer dat eens uit te vissen of dat niet het geval is . Als dat niet zo is dan zou ik gewoon liefde en waardering blijven tonen na haar , Want na de bevalling en in de kraamtijd voelde ik me opeens weer enorm verliefd op mijn ex (toendertijd vriend) dus wie weet komt het nog terug.

Herken het ook, mijn relatie ging ook kapot in de zwangerschap doordat ik me zelf toen niet was i.v.m. dat me vader in oktober overleden was. Ze wou rust hebben, die heb ik ook gegeven. Heb aan me eigen gewerkt met psychologen om dit ook nog eens te kunnen verwerken. Nu kan ik weer een stap zetten na 2maanden tijd om een goede vader voor het kind te kunnen zijn. Heb 2weken geleden weer contact opgenomen maar kreeg afgelopen zondag een bericht maar ze deed mijn gewoon weer heel erg pijn en ze nam me het kwalijk dat ik er niet voor haar was. Maar heb haar nooit laten vallen, ze hoefde mij maar te Appe of te bellen en ik zou er gewoon voor haar zijn. Nu mag ik ook niet bij de bevalling van mij meisje aanwezig zijn en gaf ze aan dat als zei er behoefte eraan heeft om met mij in contact te leggen. Wou graag bij de echo's, geslachtsbepaling en bij de bevalling aanwezig zijn maar ik moet op het moment alles horen via via en dat doet me ook erg pijn terwijl ik het gewoon van haar wilde horen en zien. Heb niet eens foto's van mij kleine meid. Weet gewoon niet hoe ik er mee om moet gaan.

Hoi Papatobe123, Hoe gaat het nu tussen jou en je vrouw? En hoe gaat het met de kleine meid? Hoop dat jullie met zn drietjes samen een heel gelukkig en liefdevol gezinnetje vormen!