Beschermend

Ik herken het wel zoontje met 35 weken geboren moeilijke start gehad daarna corona gehad erg ziek geweest. En een bijna verstikking gehad. Ben zelf in een postnatale depressie gekomen en onverwachts opnieuw zwanger geraakt. Ik ben ook heel beschermend vertrouw weinig mensen alleen met hem. Me moeder gaat goed en man voor de rest kan ik hem heeel lastig loslaten 😔

Heb jij er last van dat je hem slecht los kan laten? Ook een heftige start plus tijd erna gehad samen. Hoe gaat het inmiddels met je postnatale depressie?

Ja ik ben onwijs beschermend. Ik loop bij de psycholoog. Door de 2e zwangerschap nemen me hormonen de overhand. Dus ben meer bezig met stabiel blijven. Had opeens veel huilmomenten niet kunnen slapen. Daarbij slaap me zoontje ook nog niet door. Is erg actief en ondernemend.

Ik heb het zelfde hoor. Al zie ik bij alle moeders om me heen dat ze zo wel zijn. Ik denk dat het misschien ook wel n mama dingetje is. Mijn zoontje is ondertussen 1.5 en ik merk dat het loslaten steeds beter gaat. Moest ook wel want het ging ten koste van mezelf.

Je hebt niet niets mee gemaakt toch? Dat klinkt als een hele heftige start met nog eens extra zorgen door zijn ziekte. Dat gaat je niet zomaar in de koude kleren zitten. Onze start was ook vrij heftig met 26 weken. Hier begon ik pas met ‘loslaten’ toen ze bijna 2 jaar waren. Als ze kunnen lopen,met woorden zichzelf duidelijk kunnen maken en minder vatbaar voor virussen worden wordt alles zo veel makkelijker en rustiger. Het hielp hier om er heel veel over te praten met specialisten zoals kinderarts en uiteindelijk psycholoog. Vooral omdat ze er ver van af stonden. Het gevoel wat je hebt is heel menselijk en mag er zijn. Heb je een plek waar je dit gevoel bespreekbaar kan maken? Dat kan misschien helpen met meer rust te creëren.