Kunstvoeding schuldgevoel

Hoi hoi, Wat knap dat je het überhaupt zolang hebt volgehouden! Kolven/borstvoeding is normaal al zwaar maar met een prematuur en alle zorgen er omheen, al helemaal. Je mag echt super trots zijn op jezelf en het schuldgevoel betekent alleen maar dat je om je kleine geeft. Het schuldgevoel is trouwens helemaal niet terecht maar wel logisch. Tuurlijk is moedermelk hartstikke goed voor je kleine maar hij heeft veel meer aan happy mom. Ik heb zelf ook alle emoties gehad omtrent kolven. De ene dag huilend geroepen te stoppen en de volgende dag was ik daar toch niet klaar voor. Ik vond het heel erg dat mijn zoon voor een gedeelte kunstvoeding moest krijgen omdat mijn productie niet genoeg was, maar toen ik dat kon loslaten ging er echt een deur voor ons open. Ik hoefde niet meer krampachtig 8 keer per dag te kolven, soms liet ik er wat langer tussen en vulde ik het aan met kunstvoeding, waardoor ik wat meer mijn leven terugkreeg. Doe vooral waar jij je prettig bij voelt. Is dat volledig kolven, gedeeltelijk voeden met kunstvoeding of volledig kunstvoeding? De keuze is hoe dan ook goed en je bent geen slechte moeder als je iets kiest waardoor jij je beter zal voelen. Dat heeft ook weer doorwerking op jouw kleine. Kortom, je doet het super goed en een schuldgevoel is echt niet nodig❤

Ja dat krampachtige ken ik. Hij krijgt nu 8x 50cc en sommige kolfmomenten heb ik ook echt maar krap 50cc dus als hij omhoog mag heb ik waarschijnlijk al niet meer genoeg 😅 En ik weet dat dat schuldgevoel niet terecht is, zit tussen mn oren. Ik struggle gewoon nog een beetje met het verwerken van alles denk ik

Ooo dat schuldgevoel... Volledig onterecht, maar zet dat maar eens uit. Mijn man was na de geboorte zes weken thuis waardoor hij de flesjes kon geven en ik kon kolven. Dat werkte op zich prima, maar ik ben er wel echt aan onderdoor gegaan. Ik had dat op het moment zelf niet zo door, want hee, net een traumatische bevalling achter de rug dus hoe goed voel je je dan!? Maar het kolven en het missen van rust en quality time met mijn zoontje heeft hier, ondanks het fijne gevoel het een beetje goed met hem te kunnen maken, ook echt veel verdriet gebracht. Ik zou dat nooit meer zo doen... Daarmee wil ik uiteraard niet zeggen dat je er meteen mee moet stoppen, maar je kindje wordt ook echt groot en sterk met kv. Maak je daar geen zorgen om... Probeer anders een keer een gemengd flesje. Als je kindje goed reageert, ben je misschien ook wat meer gerustgesteld. Zorg in elk geval goed voor jezelf, praat erover (ook over dat schuldgevoel) en het is echt waar: je kindje heeft een moeder die zich fijn voelt ook echt nodig.

Heel herkenbaar! Ik vond het ook erg zwaar, maar heb toch fulltime gekolfd tot mijn baby 7 weken was. Daarna ben ik begonnen met afbouwen. Mijn baby is nu 3,5 maand en krijgt nu alleen maar kv. Als ik het opnieuw zou doen, zou ik eerder stoppen met kolven. Dit omdat ik mede door het kolven weinig heb kunnen genieten van de eerste paar maanden met mijn baby. Het nam zoooooveel tijd in beslag en ik was erdoor gestrest en fysiek gesloopt. Moedermelk is erg goed, maar je moet er zelf niet aan onderdoor gaan. Je baby heeft een gezonde en blije moeder nodig.

Hoi hoi, Voor mij is het al weer een tijdje geleden, onze dochter is inmiddels 19 maanden. Ze is geboren met 33 weken en mijn borstvoeding kwam helaas niet op gang. 3 weken geprobeerd onder begeleiding van een lactatiekundige maar niks hielp. Ik had door kunnen zetten maar ik was totaal ongelukkig, het kolven bracht elke keer, elke dag maar 30 ml op. Toen de keuze gemaakt om op kv over te gaan, en volgens mij vond mn dochter het wel prima! 😄 Die groeide daarna als kool en had op een gegeven moment echt een bolle toet (was zelfs ietsiepietsie te zwaar volgens de kinderarts 🙊) Het is nog steeds een gezonde meid, haar ontwikkeling gaat super en inmiddels is ze geen prematuur meer.

Ik had net hetzelfde gevoel als jou! Borstvoeding gegeven tot 6 maand en wat een verademing, dat overstappen op kunstvoeding! Ikzelf was veel geruster en relaxter! Kleintje heeft er ook helemaal niet raar van gedaan… had ik het vroeger geweten, was ik ook sneller gestopt maar zoals je zegt is dat in het hoofd heel wat moeilijker op het moment zelf om de klik te maken. Doen waar jij je het best bij voelt! Happy mommy = happy kiddo! Sowieso ben je nu al een super mama! 🥰

Oo zo herkenbaar! Mijn kindje is 16 dagen geleden geboren met 31+3 en ligt nog in het ziekenhuis. Precies wat je zegt dat het voelt alsof dit het minste is wat je voor je kindje kan doen. Ik vind het ook zo zwaar. Telkens kolven en heen en weer naar het ziekenhuis breekt me echt op. Ik hoop dat het je lukt om meer rust te vinden, waar je ook voor kiest. Je hebt dus niet echt wat aan mijn antwoord, maar ik wil je zeggen dat ik je een super goede moeder vindt dat je het al zo lang vol hebt gehouden en dat je probeert uit te zoeken wat het beste voor je kindje en voor jezelf is. Wat je ook doet: niks is verkeerd!

Dankjewel voor je lieve reactie ❤️ Heel veel succes nog even in het ziekenhuis, hoop dat jullie snel naar huis mogen! Wij zijn sinds afgelopen donderdag thuis na 3 weken ziekenhuis.

Wow 6 maanden! Knap! Ik ga dat niet volhouden denk ik 😆

Bij mij wilde het idd ook niet echt op gang komen, lijkt wel alsof je lichaam zoiets heeft van hey we horen toch nog zwanger te zijn?!

Nee precies, ik heb er nu voor gekozen om snachts niet meer te kolven. Dan krijgt hij kv.

Dankjewel voor je lieve reactie ❤️ Ik ga voor nu snachts stoppen met kolven, dan krijgt hij kv. En overdag voorlopig nog even moedermelk. Kijken hoe dat gaat

Hopelijk geeft dat je al een stukje rust. En wie weet zie je dan het overdag kolven weer anders. Zo lang je jezelf maar niet uit het oog verliest 🧡

Precies dat! Het voelde heel lang als falen maar ik ben blij dat er in deze tijd kv bestaat. Succes met de keuze die je maakt, bij bv ben je een supermama maar bij kv net zo ❤💋

Ik heb het geprobeerd om te kolven. Maar mijn productie kwam gewoon niet op gang. Voelde mij echt klote daardoor en het brak me elke keer weer op om aan dat apparaat te moeten. Mijn schoonmoeder pushte nog een beetje om het nog even te proberen. Heb ik nog 2 weken vol gehouden en toen was ik er klaar mee. Had per dag maximaal 20/30cc en die kleine had al meer nodig. 😅 Ze krijgt sinds het begin al KV en groeit als kool.

Hoi hoi. Ten eerste wil ik je graag zeggen dat je een topper bent! Kolven en borstvoeding is zwaar. Zeker met een kindje wat te vroeg geboren is. Ik heb met dezelfde gevoelens geworsteld als jij. Voelde me ook schuldig omdat ik over ging op kunstvoeding maar betere beslissing had ik niet kunnen maken. Ik voelde nog wel schuldig tot een lactatiekundige zei je hebt er de afgelopen weken alles aan gedaan maar je moet ook aan jezelf denken. Je kleintje heeft er heel veel aan als mama lekker in der vel zit. Hierna zijn we over gegaan op kunstvoeding. Ons mannetje is inmiddels 6 maanden en 7 kilo en heeft het super goed gedaan op kunstvoeding. Achteraf ben ik trots op mezelf omdat ik op mijn kwetsbaarst toch volgehouden heb om hem de eerste weken mijn melk te geven. Succes met het maken met een beslissing.

Na 4 weken 8x per dag fulltime te hebben gekolfd (met het herkenbare enorme schuldgevoel) gestopt met kolven. Ik heb nooit een hele productie gehad. Vooraf had ik me voorgenomen birdtvoeding te proberen maat niet tegen elke prijs. Uiteindelijk voor mij toch mentaal te ver gegaan en te lang doorgegaan. Denk ook juist doordat ze prematuur was. Aan het begin dronk ze niet en kreeg vocht via infuus en sondevoeding. Daardoor ervaarde ik extra druk dat elk beetje (gekolfde) borstvoeding haar toch zou helpen. Dit werd altijd al aangevuld met kv. Aan de borst is geen optie geweest omdat ze daar geen energie voor had. Achteraf gezien had ik al eerder moeten stoppen met kolven. Ik ging eraan onderdoor. En elke dag 8 x een half uur met dat apparaat bezig waren dus ook 4 volle uren per dag niet bezig kunnen zijn met onze kleine of slaap pakken. Oftewel happy mamma, happy baby. Stoppen kan een hele goede keus zijn! Maar voor mezelf voor de ik dat ook echt een lastige keus, die psychische kwestie zoals je het omschrijft. Volg je gevoel!

Ik herken dit ik had het ook. Ik wilde nooit bv geven maar omdat ons zoontje al met 33 weken geboren werd heb ik het wel gedaan en 5 weken volgehouden. Nadat het een stressvolle week was met een spoedoperatie was mijn productie zover terug gelopenndat ik er toen mee gestopt ben. Het is al super knap dat je het een tijd gedaan hebt. Je moet het zo zien je geeft het zolang je t volhoud je kindje heeft een goede start gehad. En ons zoontje groeide als kool ook met de kunstvoeding.

Wat een fijn topic dit! Mijn dochter is met 35.6 geboren dus rand prematuur. Ik kolfde fulltime en doe dit nu (nog) 5 keer per dag. Ben hier inmiddels al aardig klaar mee dus ben mij aan het oriënteren voor kunstvoeding. Welke kunstvoeding raden jullie aan in combinatie met borstvoeding en voor daarna?

Dit is ook voor mij heel herkenbaar. Sterker nog, ik moet huilen als ik je bericht lees en ik heb het lang uitgesteld om te reageren. Maar ik wil je laten weten, net als de moeders die al hebben gereageerd, dat je echt niet alleen bent in deze gevoelens. Zelf heb ik het net aan 3 weken volgehouden, heb geprobeerd te powerkolven om mijn productie op te krikken, maar dat hielp niet voldoende. Ik had een valse start met lang mijn kind niet zien, niet mogen aanleggen, weinig huid op huid contact (heb hem de eerste 3 dagen slechts 1x/dag kunnen zien), veeeeel pijn na de keizersnede en een bloeduitstorting onder de wond/het litteken waardoor ik koorts kreeg. Daarnaast ging het aanleggen (toen het eenmaal mocht) redelijk, maar het kolven maakte me echt een monster. Blijkbaar heb ik een dysfore toeschietreflex waardoor ik misselijk, duizelig en beroerd word bij het kolven. Gek/grappig genoeg had ik hier geen last van als mijn zoon bij me dronk. Maar ze hebben dit voor mijn gevoel heel erg ontmoedigd in het ziekenhuis. In de tussentijd moest mijn zoon ook flesjes leren drinken om de sonde eruit te mogen. Uiteindelijk met heeeel veel pijn en eigenlijk overgehaald door mijn man, ouders, de verpleging en lactatiekundigen, gestopt. En ik heb er echt zoveel verdriet van. Ik heb het gevoel dat ik heb gefaald. Dat ik langer had moeten doorzetten en dat het dan misschien wel was gelukt. Dat mijn zoon zo graag bij me dronk en dat ik denk dat hij echt een borstvoedingskindje was. En veel verdriet over “weer” iets wat “afgepakt” is voor mijn gevoel. Het is al 10 maanden geleden maar afgelopen weekend vroeg een vriendin of ze even mocht voeden op mijn zoons kamer. Ik vond het geen probleem, om er later midden in de nacht om te zitten huilen omdat ik er nooit borstvoeding heb kunnen geven en die stoel er juist speciaal voor gekocht had, dus dat iemand anders nu gevoed heeft in de stoel die voor mij en mijn zoon bedoeld was. Overdreven I know maar zo diep zit het dus. Wel vind ik dat ik er zelf erg van opgeknapt ben. Het herstel ging daarna zoveel sneller. Ik kon meer voor mijn zoontje doen (want door het kolven, voeden, de rest over de sonde bleef er heel weinig tijd over) en voelde me daardoor “meer” moeder, ik heb namelijk al zoveel eerste keren niet zelf kunnen doen. Dus ik denk dat je moet proberen af te wegen wat je het meest gaat helpen. Wil je koste wat kost borstvoeding geven ook als je er zelf aan onderdoor gaat? Want eigenlijk geef je dat een beetje aan in je bericht. Goed kort gezegd ik ben niet de persoon om je advies te geven. Want hoewel ik objectief weet dat stoppen het beste was in ons geval, voel ik dat niet zo. Trouwens: mijn zoon deed het direct perfect op kunstvoeding (was wel anders denk ik want hij kreeg het al allebei, BV en KV, omdat ik te weinig had), is echt nooit een probleem geweest en hij is nu een grote sloopkogel 😍. En bedenk: colostrum, wat het belangrijkste is, heeft je kindje gehad, en 3 weken BV is alleen maar mooi! Ik vroeg me af of je al een keuze hebt kunnen maken? O lieve mama’s sorry voor het lange bericht. Jullie hebben het vast al eerder gezien maar het zit me allemaal nog hoog, therapie ten spijt…..