16 Reacties
één jaar geleden
Ik heb het meegemaakt op 27w. Kunnen rekken tot exact 30w en dan is hij geboren. Daarna nog bijna 7w ziekenhuis waarvan 2w NICU.
Veel sterkte en succes. Goed rusten, zo min mogelijk bewegen en hoop houden. 32w is echt al een mooie termijn (ik hoopte altijd de 32w te halen), je hebt al zeker geen ‘extreem prematuur’ meer. Ik snap dat je het zwaar vindt, dat is het ook, maar ik zag elke dag in het ziekenhuis als een extra dag met de baby bij mij … Na de geboorte moet je hem ‘afgeven’ en konden we er niet altijd bij zijn (bv. ‘s nachts), dat vond ik veel erger dan ‘gewoon’ moeten liggen in het ziekenhuis.
één jaar geleden
Reactie op selia16
Nee nog geen resultaten. Wat houdt het precies in?
Dat is de streptokokken bacterie. Die waren ze bij mij bijna vergeten te testen en van daaruit is het balletje verder gaan rollen.
Prematuur is gewoon geen fijne start. Succes! Vooral over blijven praten en ook ff tijd voor jezelf nemen buiten zkh kamer hielp mij enorm. En rond de 13mdn heeft mijn zoontje ineens zo'n sprong gemaakt dat hij bijna alles heeft ingehaald qua ontwikkeling.
Ps: denk aan jezelf.. dat is echt m'n gouden tip
één jaar geleden
Heel veel liefs en hopelijk blijft de baby nog even zitten en kom jij de dagen een beetje door 😊
één jaar geleden
Dag Selia, op een iets andere termijn 34.0 heb ik hetzelfde meegemaakt. Ik werd ook opgenomen. Omdat ik bij m’n zoon hetzelfde had meegemaakt dacht ik dat de bevalling meteen zou starten maar dat was dit keer niet het geval. Na 5 dagen ziekenhuis mocht ik naar huis (wat fijn was in Coronatijd zonder bezoek van m’n zoontje) met thuismonitoring.
Na 1 dag thuis is m’n bevalling gestart. In het totaal een weekje met gebroken vliezen rondgelopen (of eerder gelegen).
In het begin was een dagdeel al een overwinning en uiteindelijk een dag en zo verder. Ik keek echt dag per dag en iedere dag in de buik is er één.
Onze dochter is uiteindelijk met 35.0 geboren en had een prima start. Na een week ziekenhuis mocht ze naar huis.
Mijn grootste tip: bedenk al even wie je bij je wilt hebben nadat je bevallen bent. Mijn man ging mee met m’n dochter en daar lig je dan … net bevallen maar toch alleen.
En voor de rest: neem je rust en bekijk het dag per dag.
🍀
één jaar geleden
Reactie op Liesbeth-b85
Dag Selia, op een iets andere termijn 34.0 heb ik hetzelfde meegemaakt. Ik ...
Wie je erbij wil hebben is wel echt een goede idd! Ik heb inderdaad wat uurtjes zonder man en kind moeten doorkomen en moeten wachten omdat ikzelf nog behandeld moest worden. Was graag niet alleen geweest
één jaar geleden
Mijn vliezen braken met 23 weken en uiteindelijk is ze met 27 weken geboren. Snap dat dit echt enorm klote voor je is. Ik kan je heel veel vertellen, maar ben benieuwd naar wat je vooral wilt weten. ❤️ Op IG, mama.lisanne deel ik mijn verhaal.
Heel veel sterkte lieve mama. Dit is niet wat je in gedachte had. ❤️
één jaar geleden
Mijn vliezen zijn gebroken toen ik 31 weken zwanger was. Vermoedelijk al iets eerder, maar twee dagen voor ik 31 weken zwanger was hebben ze me hierop getest en toen bleek ik inderdaad vruchtwater te verliezen.
Ik ben toen opgenomen in het ziekenhuis, waar een NICU aanwezig was. Hier moest ik een week blijven. Toen ik 32 weken zwanger was mocht ik naar een ziekenhuis dichter bij huis, omdat ik toen daar wel mocht bevallen. Hier ben ik nog 2 weken geweest, maar omdat het zo rustig bleef mocht ik daarna naar huis. Wel moest ik om de dag langskomen in het ziekenhuis om een CTG te laten maken. Ik zou worden ingeleid met 37 weken, daarna is dit vervroegd naar 36 weken omdat de hartslag van m’n zoontje erg hoog bleek. Ze vermoedden een infectie. Maar voordat ik ingeleid kon worden begonnen de weeën spontaan en ben ik met precies 36 weken bevallen! Na de gebroken vliezen heeft m’n zoontje dus nog mooi 5 weekjes binnen gezeten 😊
één jaar geleden
Mijn vliezen zijn gebroken met 23+5 weken terwijl mijn vriend en ik op vakantie waren.
Ik ben toen in het ziekenhuis opgenomen en ik heb daar 11 weken met platte bedrust gelegen.
Wij hebben wekenlang tussen hoop en vrees geleefd, maar het is me uiteindelijk gelukt om ons zoontje binnen te houden tot 34+5 weken.
Hij deed het heel erg goed na de geboorte. Ik ben meteen toen ik met 23+5 weken binnen werd gebracht klaargestoomd op een vroeggeboorte, dus ik heb meerdere keren de longrijpingsprikken ontvangen en ik heb wekelijks allerlei onderzoeken gehad, dus ik ben goed in de gaten gehouden.
Na de geboorte heeft ons zoontje nog twee weken in het ziekenhuis gelegen, omdat hij niet goed wilde drinken en 1x onder de uv-lamp is moeten gaan ivm geelzucht. We hebben de NICU gelukkig over kunnen slaan. Hij heeft alleen in een warmebedje gelegen.
Wij zijn sinds twee weken eindelijk weer thuis en het lijkt alsof hij er verder niks aan over heeft gehouden. Volgens het consultatiebureau zou hij volgens "het reguliere programma" opgevolgd kunnen worden. Dus daar zijn wij heel erg blij mee!
Mocht je specifieke vragen hebben dan mag je me altijd een privé bericht sturen. Ik weet als geen ander hoe heftig het is om iedere dag de klok vooruit te moeten kijken en te hopen dat alles goed komt.
Ik kan je alleen niks vertellen over de gang van zaken in Nederland, want dat weet ik helaas niet.
Heel veel succes en hopelijk blijft de kleine nog even zitten. ❤️