Relatieproblemen

Jeetje wat heftig Vooral omdat ie zegt dat ie alleen voor de kinderen samen is. Je verdient beter. En je kinderen ook. Je hebt zo'n heftige tijd al achter de rug. Het is niet verkeerd als je voor jezelf kiest en je kinderen sterkte en knuffel

Hee meid ik herken dit wel. De situatie bij ons was wel anders. Bij ons begonnen de problemen toen ik vorig jaar april onverwachts zwanger was en mijn vriend hier niet op zat te wachten. Wij waren samen een powerkoppel waar iedereen jaloers op was. Dit sloeg toen volledig om. Ondanks dat zijn we nog wel samen en zijn blijven praten met elkaar. Het ging met pieken en dalen. Ondanks dat we het eigenlijk nooit met elkaar eens waren konden we door veel te praten elkaar wel begrijpen en zo hebben we het samen wel overleefd. Ik hoop dat jullie er samen uit kunnen komen. En anders mag je best voor je eigen geluk kiezen. Het zal n zware tijd zijn maar uiteindelijk kom je er wel. Samen of alleen. Heel veel sterkte.

Lieve Foire Wij zitten nu midden in de NICU periode en wat is het zwaar. Iedereen verwerkt het anders denk ik. Wij zitten er ook anders in, alleen kunnen we elkaar hierin ruimte geven. Het lijkt alsof je vriend en jij ook een andere verwerkingsmethode hebben alleen leidt deze tot onbegrip. Ik hoop dat als jullie beiden dit op je eigen manier een plekje kunnen geven jullie tot elkaar komen. Elke relatie heeft moeilijke periodes. Ik hoop dat jullie er uit komen samen want jullie gezinnetje verdient dat! Geen tips dus helaas, alleen veel sterkte gewenst.

Jeetje, wat een moeilijke situatie zit je in. Hoe gaat het nu met jullie? Het klinkt toch alsof je vriend moeite heeft om het gebeurde te verwerken. Jij en hij lijken het beiden anders te willen verwerken (jij wil erover praten en hij wil net doen alsof er niets gebeurd is). Hebben jullie tijdens de NICU periode wel met elkaar kunnen praten? En voordat jullie ouders werden? Het is heel moeilijk, zolang hij zelf geen hulp wil zoeken kun je eigenlijk heel weinig. Ik hoop heel erg dat jullie er samen uitkomen!

Poeh, wat klinkt dit ontzettend eenzaam! Mijn ervaring is dat je relatie in zo’n heftige periode enorm op de proef gesteld wordt terwijl je elkaar eigenlijk ook zo verschrikkelijk nodig hebt. Misschien vindt hij het ook moeilijk om jou hier doorheen te zien gaan, confronteert het hem eigenlijk met z’n eigen emoties? Als hij zegt alleen bij je te willen zijn vanwege de kinderen gaan er bij mij wel alarmbellen rinkelen eigenlijk. Ik vraag me af of je dat moet willen. Zelf kom ik uit een gezin waarbij de ouders ook (te) lang bij elkaar zijn gebleven voor de kinderen. Dat liep uiteindelijk toch mis, want natuurlijk houdt zo’n relatie niet lang stand. Had gewild dat ze dat eerder hadden gedaan want je voelt als kind dondersgoed aan dat er problemen zijn. Zou je dit met je (emdr) therapeut kunnen bespreken? Misschien is er iets mogelijk in de zin van relatiegesprekken, maar daar moet hij dan wel voor open staan natuurlijk. Heel veel sterkte! Kan me echt voorstellen dat dit heel zwaar voor je is.

Als ik dit lees lijkt zijn gedrag vooral te komen dat hij niet weet hoe dit te verwerken. Is het een mogelijkheid hem 'met rust' te laten en bijvoorbeeld af en toe naar vrienden? Voor mijn man was de intensieve periode ook anders dan voor mij en heb ik denk ik me soms ook wel erg harteloos naar hem en de jongste opgesteld.