Ziekenhuisperiode

Goede tips! Wat ik zelf ook heel fijn vind waar de verpleging mee kwam: je eigen hydrofieldoeken/dekentjes meenemen voor in het bedje. Dan voelt het al een stuk meer als van jezelf. En je kan er lekker aan snuffelen als je ze mee naar huis neemt om te wassen, haha.

Ik ben pas sinds 3 maart thuis met mn kleine na bijna 3 weken zh. Dus ik probeer alles nog even te laten landen. Ik denk dat ik achteraf mezelf minder had laten pushen om te kolven kosten wat kost.

Wij hadden familie die voor ons iedere keer voor een week gezonde maaltijden bracht. En zelfs het huishouden deden. Dat was fantastisch, daar hadden we echt geen energie voor.

Ik wissel elke dag doekjes om. 1 bij elke baby en 2 bij mij. Zo heb ik het gevoel dat zij mij kunnen ruiken (leg dit in hun bedje) en ik leg hun doekjes bij mij in bed. Toch een gevoel van bij elkaar zijn.

En je kindje heeft ook een eigen plekje. De couveuse aankleden naar eigen smaak is een feestje. Ook geurdoekjes zullen je kindje helpen. Door de bij je te dragen nemen deze doekjes jouw geur op. Als je ze bij je kindje neerlegt zorgt dit voor een veilig en geborgen gevoel als jij er niet bent. Later ook handig al tutdoekje

Informeer bij je ziekenhuis of er rooming in kamers zijn. Wij hadden zo geluk dat het rustig was. Wij hebben na 2 nachten een kamer mét haar gekregen. Nu zal dat vast niet met alle kindjes kunnen, maar misschien de 'laat'prematuren of de kindjes die al flink aangesterkt zijn.

Dat is inderdaad zo fijn voor de binding tussen ouder/kind. Ik heb geluk in het Rijnstate ziekenhuis bevallen te zijn. Sinds de verbouwing zijn er in Rijnstate Arnhem alleen nog maar privé kamer en kan dit dus altijd, zo super fijn! Elk kindje heeft een eigen kamer met alle voorzieningen voor monitoren/couveuse etc. en beide ouders kunnen altijd blijven slapen. Ik heb erg te doen met alle ouders die deze mogelijkheid niet hebben of hebben gehad. Je wordt hoe dan ook geleefd in het ziekenhuis, maar rooming in maakt het volgens mij zoveel draaglijker.

Ik vond het heelll fijn dat we met sonde naar huis mochten, echter moest ik daar wel om vragen.. dus als je het idee hebt dat je kindje(en zelf) het aan kan, gewoon vragen. Op het moment dat wij thuis kwamen dronk ze alles. Ook had ik veel dingetjes mee van thuis, eigen dekentje, lakens, hydrofieldoeken, knuffeltjes en had ik het mooi aangekleed. Ik zag ergens al staan, dagboekje bijhouden, dat deden wij ook met foto's maar had ik ook de namen genoteerd van de verplegers die haar verzorgde. Ik vind het zo fijn dat ik nu, als ik met mn man praat over alles wat er is gebeurt om iedereen bij naam te noemen. Ik kon door steeds de namen te onthouden de gezichten ook goed onthouden en deze nog voor me halen. Verder veel vragen en veel zelf proberen te doen. In het begin waren wij afwachtend omdat we dachten " we horen het wel als we iets zelf mogen" maar blijkbaar dachten de zuster we horen het wel als ze zelf iets willen.. gelukkig was dat al snel maar ik denk als we zelf geen initiatief hadden genomen we misschien wel langer in het ziekenhuis waren geweest.

Wat al vaker genoemd wordt het dagboekje, heb er ook zusters zelf in laten schrijven als ze de tijd ervoor hadden. Dan liet ik het boekje achter. En het klinkt heel tegenstrijdig maar denk ook aan je eigen herstel.. ik stond 15 uur na de bevalling bijna 3 uur op mijn benen omdat mijn kindje werd beademd en naar de NICU moest (gelukkig allemaal goedgekomen) en vond dat ik sterk moest zijn en alles aan moest kunnen.. ze hebben mij echt in een rolstoel moeten dwingen en daar merk ik nu nog steeds lichamelijk de gevolgen van dat het herstel super langzaam gaat. En verder idd de tips die al genoemd zijn, doekjes met geur, eigen dekentjes, knuffeltjes en zodra het kan helpen met de verzorging van je kleintje❤️