Het allemaal even kwijt zijn.

Lieve trotse mama, je bent niet alleen!♥️ Het gevoel wat je omschrijft vind ik wel ‘normaal’! Ik dacht toen ook dat ik gek werd maar door gesprekken met maatschappelijk werk werden mijn gedachtes genormaliseerd. Inmiddels zijn wij 6 maanden verder en ik dacht toen ook dat iedere dag enorm pikzwart zou blijven, het heeft mij maanden gekost maar kan nu bijvoorbeeld ook weer lachen zonder schuldgevoel. Het gemis blijft altijd maar jullie dochter heeft jullie wel papa en mama gemaakt! Jullie komen hier doorheen! Mocht je behoefte hebben om te lezen raad ik je het boek: ‘Het rouwt in jou’ aan! Het heeft mij veel geholpen (en helpt mij nog steeds🙂).

Ohh ik herken je verhaal zo erg! Wat vreselijk dat ook jij dit mee moest maken. Ik ben inmiddels 3 maanden na de zwangerschapsafbreking ook eerste en ook ivm afwijking. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan ons zoontje denk, maar er zijn nu ook al momenten dat ik weer kan lachen en me soms even een beetje 'normaal' voel. Het gevoel dat het niet klopt dat je niet zwanger bent, dat heb ik echter nogsteeds heel erg en gaat misschien ook wel niet meer weg tot ik weer zwanger mag zijn. Ik probeer dit te accepteren dat het is zoals het is dat gevoel. Mocht je het fijn vinden in contact te komen dan kan dat als je dat fijn vind. Ik heb sinds de bevalling ook via hier app contact met een vrouw die 5 dagen na mij bevallen is en dit geeft ons beide heel veel steun. Ookal hebben ook wij hele lieve vrienden en familie, die weten toch niet echt hoe het is in deze situatie. Hoe dan ook veel sterkte en vertrouw op je oermens, oervrouw en oermoeder in je. Met grote liefde komt ook groots verdriet en dat mag ook groots gevoelt worden.

Ik vond het boek stille baby's ook erg fijn en heeft mij erg geholpen dat alles wat ik voel heel normaal is. Ook maatschappelijk werk helpt mij nogsteeds

Ik begrijp precies wat jij zegt! Ik ben 4 maart bevallen van onze dochter na een zwangerschapsafbreking vanwege een ernstige afwijking. Voel me ook intens verdrietig en heb het gevoel dat ik niet meer blij kan zijn soms. Heel veel sterkte!💕

Lieve mama, je bent niet alleen.. helaas zitten hier veel medemamas, alleen het is zo vers.. je hebt zoveel te verwerken in zo’n korte tijd nog maar. Van intens geluk naar intens verdriet.. en dan spelen je hormonen ook nog mee. (Ik had zelf het idee dat het daarmee niet te relativeren valt) Wees lief voor jezelf en geef het de tijd. Wij hebben 7 weken geleden hetzelfde moeten doorstaan, ook eerste zwangerschap en ons dochtertje had ook een ernstige afwijking. Ik voelde me de eerste weken net als jij.. maar merkte na 5 weken en vooral na het laatste gesprek met de gyn dat het beter ging. Probeer er vooral veel over te praten.. Je hebt dit nooit gewild en dit is je overkomen.. je hoeft niet sterk te zijn. Je bent al een sterke vrouw met alles wat je door staat! Laat je verdriet toe en geef het tijd. Hele dikke knuffel❤️

Zoals iedereen hier al beschrijft: je bent niet alleen! Helaas kunnen we ons hier allemaal in je verplaatsen. Voor mij was het zomer 2020 en herken het immense verdriet en de boosheid zo sterk! Ik was zelfs boos op alle bloemen en kaartjes die ik van mensen kreeg. Ik hoop dat je kunt vertrouwen op het feit dat dit gevoel minder zal worden, maar dat hier tijd overheen gaat. De boosheid is bij mij compleet verdwenen, het verdriet is er in vlagen (maar vaker niet dan wel) en ik voel vooral trots! Sterkte mama, zet hem op!

Onwijs bedankt allemaal voor jou lieve reacties!! Wat een prachtige mensen zijn jullie allemaal! 😭 Voel me gelijk stukken beter ❤️!

Heel erg bedankt voor je reactie!!! Ik ga het boek bestellen!!! ❤️❤️

Hoi hoi, Helaas super herkenbaar. Het is ook verdrietig en oneerlijk. Voor mij helpt het om met anderen erover te praten en zeker met vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt. Je mag altijd contact opnemen als je dat prettig vindt. Heel veel sterkte ❤❤

Hoi! Hier op 11 februari bevallen van een prachtig meisje. Helaas ook door een ernstige afwijking ervoor gekozen om de zwangerschap af te breken. Ik heb heel veel aan het boek "altijd een kind te kort". Elke dag is nog moeilijk. Het gaat allemaal zo snel dat je het zelf niet kan bijhouden in je hoofd. Ik wens iedereen veel sterkte!

Lieve mama van Anjali-Tara ⭐️ Helaas is het super herkenbaar. Je bent niet alleen. Voor mij is het bijna een jaar geleden. Maar ik heb soms er ook nog even klote dagen tussen zitten. Om ze maar even zo te noemen. Wees alsjeblieft lief voor jezelf en geef het tijd. En probeer er vooral over te praten. Heel veel sterkte nog 😘

Hallo lieve mama van Hannah, Dank je wel voor je mooie woorden ❤️! Het blijft zwaar.. jij ook heel veel sterkte =( Ik zag trouwens dat je zwanger bent gefeliciteerd met je regenboog baby 🌸!

Ja, sommige dagen, gaan makkelijker als andere. Maar geef het tijd. En elke emotie mag er zijn 😘. En vooral luister na jezelf. Wil je dag even niks is het ook goed ❤️ Ja klopt, moet nog wel even. En een nieuwe zwangerschap is niet altijd even makkelijk. De rouwverwerking blijft wel, in de tussentijd.

Vandaag 3 weken zonder jou en mijn hart huilt nog steeds elke dag. Het gemis is zo onwijs groot.. elke dag mis ik je in mijn buik. Elke dag denk ik aan jou. Elke dag herhaalt het verdriet zich weer. Hoe moet ik dit allemaal ooit een plek geven? Mijn engeltje, mama mist je zo erg 🥀. Het leven is niet meer hetzelfde.. Toen ik wist dat ik zwanger van jou was kreeg me leven zoveel kleur. Ik was de gelukkigste persoon op aarde. Nu je weg bent zijn de dagen grijs, donker.. ik ben aan het proberen om het een plek te geven. Wees alsjeblieft niet verdrietig daarboven omdat mama zo een puinhoop is. Mama zoekt een weg om er mee om te gaan. Ze houd zoveel van jou. Mama komt er wel ❤️!

Heel veel sterkte ! ❤️🙏 Ik ken jou gevoel, bij mij is het 1 maand geleden, vandaag zou de babykamer komen 😢.

Jeetje wat een klap in het gezicht weer. Ik wens jou ook mega veel sterkte toe! Zo erg dat we allemaal hier in hetzelfde schuitje zitten =(! Heb je wel genoeg steun om je heen?

Dankjewel! Ja verschrikkelijk he, je gunt het niemand! Het is iets wat je niet verwacht, eindelijk zwanger en de 12 weken gepasseerd en dan krijg je zoiets.. gelukkig krijg ik wel genoeg steun van mijn ouders, maar soms vervelende opmerkingen van anderen en vind het lastig om ermee om te gaan. En jij? Krijg je genoeg steun?

Jeetje wat vervelend dat mensen rot opmerkingen maken. Ik heb er af en toe ook last van maar ik heb geleerd om van mij af te bijten. Mensen hebben vaak niet in de gaten hoe het overkomt en wat ze zeggen kwetsend is. Gewoon aangeven hoor! Alleen jij weet hoe je voelt. Gelukkig heb ik ook steun van mijn familie ❤️