Hoe sterrenkindje benoemen?

Ik volg

Wij zijn 3 weken geleden ook opnieuw papa en mama geworden van onze 2e dochter. Ons eerste dochtertje is slechts 15 dagen geworden, veel mensen weten van onze situatie maar krijg nog vaak de vraag of het onze eerste is. Ik vertel ze dat het onze 2e dochter is en dat we een sterrenkindje hebben. Dan weten ze voldoende, vragen ze ook niet verder.

Wat mooi dat je weer zwanger bent, gefeliciteerd! Pas 5 weken geleden moesten wij onze zwangerschap afbreken en gister kreeg ik voor het eerst de vraag van een klant of ik kinderen had.. slik.. ik heb gezegd; “we hebben 1 kindje welke helaas niet meer bij ons is”.. misschien kan je zeggen het is de derde, helaas zijn de andere twee niet meer bij ons.. misschien ontstaat dan een gesprek en als je het fijn vind kan je het uitleggen hoe het zit. Lastig, ik denk dat dit iets is waar we allemaal mee struggelen.

Persoonlijk vind ik deze ook heel lastig. Ons eerste sterrenkindje is in 2017 geboren. In 2018 werd onze regenboog dochter geboren, in 2021 ons tweede sterrenkindje en nu ben ik net 5 weken zwanger van weer een regenboogkindje. In 2011 en 2013 heb ik een miskraam gehad (voor de 13 weken) dus als iemand mij vraagt hoeveel kinderen ik heb noem ik vaak dat ik 1 dochter heb. Maar in ons huis staan twee urntjes met de as van onze 2 andere kindjes. Het voelt dus heel dubbel om hen niet te noemen, maar op de één of andere manier voelt het toch beladen.

Soms antwoord ik dat dit mn eerste kindje is en soms zeg ik mn eerste levend kindje en een engeltje. Maar het blijft een beladen vraag

Bij mensen die ons verhaal kennen ben ik altijd eerlijk. Bij onbekenden wisselt het. Vooral afhankelijk van hoe ik me voel. Meestal ben ik eerlijk en zeg ik dat dit ons 2de kindje wordt. En dat wat anderen er van vinden of ervan schrikken maakt me eigenlijk niks uit.

Ons regenboogje is nu 3 weken bij ons, en haar broer blijf ik benoemen. Simpelweg omdat het voor mij niet goed voelt om hem niet te benoemen. Het blijft altijd even een ongemakkelijk moment, maar vooral voor de gene die het vraagt. Wel sta ik er zo in dat zij het vragen, en ook zij dus een antwoord kunnen krijgen die minder leuk is. Helaas is dit wel het leven, ons leven. En daar wordt naar gevraagd. Maar doe vooral wat voor jou goed voelt! Wellicht voelt het prima om bij vreemde er niet op in te gaan, en je sterrenkindje niet te benoemen. En dat is ook oké! Voor jou zal je kindje er altijd bij horen. Benoem je je kindje wel, bedenk dan dat mensen dicht kunnen klappen en niet weten wat ze moeten zeggen. Even lastig maar gebeurt vaak. Ook heb ik al heel vaak meegemaakt dat ik ons sterrenkindje benoem en de vrager ook een sterrenkindje heeft. Hoe mooi om dan samen over onze kindjes te kunnen praten!

Wij hebben een sterrenkindje en een regenboogkindje. Wanneer mensen vragen of ons meisje de 'eerste' is, zeg ik vaak: de eerste waar we voor mogen zorgen.

Als mensen aan mij vragen hoeveel kinderen ik heb, zeg ik eigenlijk altijd, officieel 3. Ik laat het meestal bij de ander om dan of door te vragen of om dan te bedenken, dit wil ik niet weten. Als ze mij vragend aankijken wil ik nog weleens toevoegen: bij leven en welzijn 2. Meestal valt het kwartje dan wel. Toen ik zwanger en ze vroegen of het ons eerste kindje was zei ik meestal, dit is mijn 2de zwangerschap en ons eerste kindje wat we hopen te mogen houden. Ik vind de vraag of mijn dochter alleen een broertje heeft of mijn zoon maar 1 zus moeilijker te beantwoorden.

Hi, bij mij ligt het er erg aan wie het vraagt en hoe mijn pet staat. Semi bekenden die het niet weten, vertel ik het. Onbekenden afhankelijk van de situatie: tot nu toe heb ik het wel verteld, maar dan kort. ‘Ik ben nu zwanger van mijn derde, maar mijn tweede is helaas vorig jaar overleden tijdens de bevalling dus deze keer is extra spannend maar gelukkig gaat alles goed’. Er komen ook geen vragen dan, en bij onbekende laat ik die ruimte ook niet open zodat het gesprek hier niet lang over zal gaan. Ik denk maar zo: de tien seconde dat de ander zich misschien dan ongemakkelijk ofzo voelt, weegt niet op tegen de schuld die ik voel als ik zeg dat dit mijn tweede is.