Moeite eigen verjaardag

Dit komt mij niet bekend voor, maar omdat je nu nog wakker bent kan je misschien wel even je ei kwijt, wat vervelend (gewoon kut) dat je je nu zo voelt het lijkt me heel vervelend voor je zo, hoe gaat het nu met je? Dat kan ik natuurlijk wel raden maar alsnog❤️

Weet ik dus niet.. weet echt niet hoe ik mij moet voelen 😩. Ik mis hem vandaag nóg meer dan normaal. Omdat ik mij al maanden had voorgesteld dat deze dag anders zou zijn. Ik vrees nu al voor kerst etc.. ik voel me zo leeg, eenzaam, ongelukkig. Het valt me ook zo zwaar omdat ik dit niet zag aankomen. Ik dacht ik doe het rustig aan maar vind het toch ontzettend lastig 😥

Hoihoi, Pfoeh ook recent nog! Sterkte met dit verlies 😔❤️‍🩹 (en voorzichtig gefeliciteerd) ik snap je helemaal... Heb dit precies zo. Waarom iets vieren als je gevoel het tegenovergestelde voelt hè. Als jij je er beter bij voelt om het niet te vieren, lekker naar je gevoel luisteren. Er is geen goed of fout 🫂 heb je wel iemand of wat mensen, met wie je wel kunt praten? Sowieso is het eerste jaar zwaar.. alle dingen voor het eerst meemaken waarover je had gedroomd dat je je kleintje erbij zou hebben. Naast het verdriet, je hele toekomst beeld moet weer opnieuw gevormd worden, neem de tijd. Ik wens je heel veel sterkte ❤️

Dit komt mij bekend voor. Gewoon doen wat goed voelt. Ik was 2 maanden later jarig en heb alleen mijn ouders langs laten komen. Ik denk altijd verjaardagen en feestjes krijg je er nog wel tientallen van, dus als het een jaartje niet is geen probleem. Ze zeggen altijd als je alle seizoenen hebt gehad dan gaat het stap voor stap weer iets beter.

Heel herkenbaar. Het idee om met een zwangere buik stralend op de foto te staan en gezellig taart eten met visite. Leuke kadootjes krijgen ook voor de baby, lekker kunnen kletsen en fantaseren hoe het er over een tijdje uit komt te zien als hij/zij er is. Alles valt weg. Hier onze dochter verloren op 13-09 en zelf op 19-09 jarig, en mijn man op 18-10. Allebei sterk het gevoel om het dit jaar maar even over te slaan. Inderdaad, er valt niks te vieren. Volgend jaar maar weer een herkansing💔

Dankjewel 🫶🏽. Mijn moeder komt zo langs maar heb mij wel een beetje opgedoft en foto’s in zijn kamer gemaakt. Dit voelde voor mij fijn 🥰

Ook echt heel snel ja.. idd vele vonden het “zonde” dat ik niks wou doen maar ik dacht: waarom met tegenzin vieren? Daar heeft niemand en vooral ik niks aan. Hoop dat het idd met de volgende wat beter gaat 😢

😥 Ook zo snel na het verlies echt vreselijk.

Herkenbaar! Wat vreselijk dat je dit ook moet meemaken. Ik heb het ook. Ik ben op 11-09 bevallen van Lennox en ben op 29-11 jarig… zie er ontzettend tegen op en tegen Kerst al helemaal. Ik had gehoopt dat vorig jaar Kerst onze laatste keer met z’n tweeen zou zijn. Nu zijn we eigenlijk met z’n drietjes maar is ie er niet meer. Het doet gewoon ontzettend veel pijn. Volg je gevoel. Ik heb besloten dat ook te doen. Denk dat t een zondagmiddag verjaardag wordt, Gwn koffie en taart met alleen de echte naasten. Ik denk dat het samenzijn toch ook troost biedt en als ik verdrietig ben dan, dan is dat maar zo. Verdriet mag er zijn en een grotere bday komt ook nog wel. Sterkte! Dikke kus

Heel herkenbaar ♡