Volgende week bevallen 20 wk ervaringen?

Hi! Ik ben 23 december bevallen van onze dochter met 23 weken en een dag. Ik zie de bevalling als een mooi iets wat ik nog 100 keer over wil doen. Antwoord op je vragen vanuit mij: -Onze dochter leefde nog 3 uurtjes. Ons is vertelt dat het kan maar vaak ook niet zo is omdat ze de weeen niet aankunnen. - Ik had veel medicatie nodig om de weeen te laten beginnen, toen het eenmaal begon was ze er zo. Ik had om half 7 persweeen en on kwart over 7 was ze er. - Mijn placenta kwam gelukkig mee dus dit weet ik niet - Onze dochter kwam direct op mijn borst en ze lieten ons met rust. Geef vooral aan wat je zelf wil, bij ons hielden ze daar heel goed rekening mee - Persoonlijke crematie moet je echt zelf regelen. Het ziekenhuis regelt het ook wel maar dan kan je er niet bij zijn. - Ik heb 2 weken ongeveer nagebloed - Ik kon geen traplopen. Dit kwam omdat ik na de bevalling nog heel veel bloed verloor. Ik zou de trap niet redden zonder enorm bloedspoor. Daarnaast had mn lichaam echt rust nodig. Heel veel sterkte en hoe gek het ook klinkt: probeer te beseffen wat er gebeurt; Je gaat hoe dan ook mama worden van je kindje. Ik vond het ontzettend bijzonder om haar te ontmoeten en was ontzettend trots op het moment van de geboorte.

Wat ontzettend verdrietig! Ik heb afgelopen augustus hetzelfde meegemaakt. Ons zoontje is na 21 weken geboren. 2 uur na de eerste medicatie begon ik menstruatie achtige buikpijn te krijgen. Bij het krijgen van de 3e ronde bleek ik al een cm ontsluiting te hebben. Ik had niet echt weeen maar vooral menstruatieachtige buikpijn en later ook rugpijn dat op en neer golfde. Ik heb op een gegeven moment om een ruggenprik gevraagd (zag ik mega tegenop maar je voelt er helemaal niks van) en daarna was alle pijn verdwenen. 1,5 uur na de ruggenprik werd ons zoontje al geboren. Na 1 keer persen braken mijn vliezen en na nog 2 keer persen was hij al geboren. 2 minuten na het breken van mijn vliezen.. Ons zoontje heeft tot een half uur na zijn geboorte nog iets bewogen. Het was niet echt "leven" maar hij bewoog telkens zijn armpje, beentje of hoofdje. Ik vond dat juist heel fijn. Hij werd gewoon op mijn borst gelegd en daarna hebben wij hem nog vastgehouden tot ik naar de OK moest. Daarna heeft mijn vriend hem verder bij zich gehad. Ook mijn placenta was niet meegekomen. Ze geven je een halfuur na de geboorte om af te wachten of het nog wil komen. Daarna moest ik ook onder narcose voor OK. Ik vond dat ook heel spannend maar het was totaal niet vervelend. Ik werd wakker alsof ik suuper fijn geslapen had. Toen ik terug kwam had mijn vriend samen met de verpleging voet en handafdrukjes gemaakt, en ons zoontje in ijswater gelegd. Ook daar zag ik tegenop maar het was heel vredig en mooi. De rest van de avond en nacht is hij bij ons op de kamer gebleven. Vanaf zijn geboorte hebben wij allebei in eerste instantie heel erg het gevoel van blijdschap en trots ervaren.. in het ziekenhuis was er bij ons geen sprake van verdriet. Dat kwam pas op het moment dat we ons zoontje naar het uitvaartcentrum brachten. Aan de ene kant heel gek dat eerste gevoel, maar ook wel heel fijn! Alleen is het contrast daarna zo vreselijk groot. Nabloeden heeft dacht ik 3 dagen geduurd, maar dat weet ik niet meer zeker. Niet heel lang in ieder geval. 4 trappen op lopen is wel een uitdaging. Ik had zelf het gevoel veel meer te kunnen dan ik daadwerkelijk kon. Als er maar iemand bij je is en je rustig aan doet! Ik was een paar dagen na de bevalling wel wat duizelig en niet zo stevig op mijn benen.. Ik kon 3 dagen later een rondje lopen van 10 minuten op een rustig tempo. Al ging dat elke dag beter! Wat betreft de crematie zou je bij het desbetreffende ziekenhuis moet je informeren denk ik. Wij hebben ons zoontje zelf mee naar huis genomen en hem zelf naar het uitvaartcentrum gebracht. Ik wil je heel veel sterkte wensen! Mocht je de mogelijkheid hebben om een maatschappelijk werker vanuit het ziekenhuis te krijgen dan zou ik dat aanraden! Ik heb dat heel fijn gevonden!

Hoi, ik heb het op 26 augustus meegemaakt, mn 1e baby had Trisomie 18. Het is allemaal in een roes gegaan, heel erg verschrikkelijk.😪 Ik ga je vragen uit eigen ervaring beantwoorden. 1. Zover ik weet kan een baby pas vanaf 24 weken levend eruit komen. Mijne was dood. 2. Bij iedereen schijnt t anders te zijn wanneer de weeën starten na de medicatie. Bij mij kwamen de weeën al na 2 uurtjes ofzo. Ze deden aan 1 stuk door pijn en werd steeds erger. Ik heb 6u lang in de pijn gezeten met tussenpozen van amper pijn door in bad te gaan en Mandalas in te kleuren. Tip. 3. Die kwam bij mij niet mee. Ik moest onder narcose. Ik had sowieso al Oxazepam (kalmeringsmiddel) want ik ben angstig ingesteld, en was al blij dat ik mn baby kan zien. Het kon me daardoor minder schelen, die narcose. Ik kreeg in m'n infuus nog meer kalmering, ik was daardoor te suf om angstig te zijn. Narcose ging goed, het was raar... ik had geen keus.. 4. De baby mag je zien, vasthouden, alles. Urenlang. 5. Je mag het zelf vormgeven hoe je t wil. 6. Bij mij duurde t nabloeden 4 weken ofzo, niet veel bloed. 7. Zou ik niet doen, na een week misschien wel? Ik deed na een week weer yin yoga. Drie dagen na de bevalling begon de zware rouwverwerking echt... Heel veel sterkte 🍀

Ik heb t ook in augustus meegemaakt 😪

Hey, wat vervelend dat ze de bevalling gaan opwekken!! Bij ons zagen ze op de 20w echo dat het kindje al overleden was, ik heb de dag erna 1 klein pilletje gehad die ik zelf moest innemen. Daar reageerde ik lichamelijk al wel op, sneller moe met wandelen. In zh aangekomen 2 kleine pilletjes vaginaal ingenomen en 3 uur later begonnen de weeën. Na 6u was ons kindje er zonder veel pijn, alleen veel beenweeën. Maar het tijdsbestek is bij iedereen héél anders, je lichaam moet er klaar voor zijn om het ‘los’ te laten... Na nog wat vervelende beenweeën en de voorkennis dat ik naar de ik moest, kwam de placenta los. Toen ben ik eigenlijk vrij snel gaan douche en mocht ik zelf weten wat ik met het kindje wilde. Heb het in een doekje op mijn borst gehad(was het klein om zelf vast te houden), mijn man heeft het wel bloot op zijn hand gehad!! Na wat controles etc lieten ze ons met rust en heb ik het heel prettig ervaren wat er allemaal mocht en kon! Ik was 5u later thuis, moe en duf maar kon trap lopen etc. Wel me bed in gegaan en gaan slapen, was ook laat op de avond! Na 5dagen in het vliegtuig op vakantie en kleine 1,5 week totaal gebloed... Maar ieder verhaal is anders en doordat ons kindje al dood was, wilde ik het waarschijnlijk psychisch & lichamelijk samen met de medicijnen tot een snelle bevalling naar buiten drijven!! Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensten 💫 ❤️

Wat een verdriet! Logisch dat je het spannend vind... Ik deel graag mijn ervaringen per vraag: - mijn zoontje is vlak voor de geboorte overleden door de weeën, maar de kans bestaat dat jouw kindje wel heel eventjes leeft na de geboorte.. - de medicatie deed bij mij binnen een half uur zijn werk en ik had na een uur al zware weeën... het is echt maar net hoe je lichaam er op reageert... ik heb de eerste medicatie om 10u 'sochtends in gekregen en ben 'savonds bevallen. - na de bevalling werd ons zoontje in onze armen gelegd en hadden we alle tijd om hem rustig te bewonderen, dit vond ik zelf heel fijn! Na een tijd werd hij gewogen en gemeten en hebben we voetafdrukjes gemaakt... het ging allemaal heel gemoedelijk en de verpleegkundige was ook heel lief en zorgzaam... ik ben rond half 9 bevallen en om 23u mocht ik douchen, in de tussentijd waren wij verder wel alleen gelaten.. - ik heb tot +- 4/5 weken gevloeid maar ook dit verschilt per lichaam! - als de bevalling verder goed verloopt zonder complicaties kun je inprincipe wel weer gewoon lopen/traplopen maar de energie was bij mij ver te zoeken dus 1 trap was voor mij al veel Je kunt over de crematie de uitvaartonderneming contacten, zij kunnen je precies uitleggen hoe het in zijn werk gaat en jouw wensen hierin meenemen en bespreken. Ik wil je heel veel sterkte en kracht toewensen 🤍✨🥰

Hi Floki, Wat een naar bericht. Wens je heel veel sterkte de aankomende tijd. Zal je vragen proberen te antwoorden. - Bij mij duurde het ongeveer 3 uur na het innemen van de weeënopwekkers voordat de weeën daadwerkelijk begonnen. De artsen zeiden dat dit echter heel erg per persoon kan verschillen. - De placenta kwam bij mij gelukkig best snel maar zo niet wordt het inderdaad in de OK verwijderd. - je kunt met de artsen bespreken of je je kindje meteen wil vasthouden etc neem aan dat dit ook per situatie verschilt. Mijn zoontje was al overleden en mocht hem meteen vasthouden. Daarna is hij geschouwd door een kinderarts en in koudwater gelegd omdat we hem graag mee naar huis wilde. (Vond het zelf heel fijn om hem nog even bij ons te kunnen hebben, heeft erg geholpen bij het afscheid nemen en je het gevoel hebben dat je toch nog iets voor je kleintje kunt doen). - We hebben voor een begrafenis gekozen en hebben dit via een uitvaartonderneemster geregeld. - Het nabloeden verschilt ook per persoon, bij mij was het na 2 weken wel over op een klein beetje bruin bloed. - trappen lopen lukte mij wel maar hangt ook af van hoe de bevalling gaat denk ik. Heb je voor de dag zelf nog een gesprek met een arts om alles door te spreken? Zo ja raad ik je aan om alle vragen vast op te schrijven. De 2 nachten voor de bevalling heb ik via de arts ook slaappillen gekregen om de bevalling ook enigszins uitgerust in te gaan, zou ik dus ook aanraden om te vragen. Heel veel sterkte de aankomende tijd, mocht je nog meer vragen hebben stel ze gerust. ❤️

Hee Floki, Wat verdrietig meid. Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd. Mijn kindje is met 21 weken geboren. De bevalling duurde 12 uur, vanaf het eerste pilletje. Mijn meisje kwam levenloos maar heel vredig. Ik heb haar meteen vast gehouden en ze was zo mooi. De bevalling was heftig, ze hebben een ruggenprik gezet. In het ziekenhuis hebben ze me heel goed begeleid en me op het hart gedrukt dat ik genoeg pijn had, ik hoefde de weeën niet te voelen. Met ruggenprik voelde ik me veel beter en kon ik het allemaal bewuster meemaken. De placenta kwam niet en moest naar de ok, dit ging allemaal heel snel en was niet eng. Onder narcose gaan gebeurt met een kapje en je bent compleet weg voor je het weet. De dag erna wel een bloedtransfusie gehad. Als je bent bevallen laten ze je met rust, ze geven je tijd om kennis te maken. Bij ons kwam er een fotograaf van stichting still, gewoon midden in de nacht. Hele mooie foto’s gemaakt. Verpleegkundige maakt ook voetafdrukjes van gips. Voor de crematie kun je dela bellen, zij kunnen je goed helpen. Wij hebben ons meisje in water opgebaard, bij ons thuis. Ze bleef hierin heel mooi. Kijk eens op watermethode.nl. Stichting still had een speciale waterschaal voor ons. Kijk uit met teveel bewegen na de bevalling. Ik deed veel te veel en kon haast niet meer lopen door bekkenpijn daardoor. Bloeden duurde vier weken geloof ik. Neem een strakke sportbh en bijvoorbeeld zo’n corrigerend hemd mee tegen stuwing, draag ook een bikini onder de douche. Saliethee schijnt ook te helpen. Heel veel sterkte, je kan dit. Het is intens verdrietig maar kennis maken met je kindje is ook heel mooi. Het grote verdriet komt later wel en daar heb je dan alle tijd voor. Veel liefs

Hai. Wat verdrietig en wat een moeilijk iets om mee te moeten maken. Ook is het iets heel moois en wat zal je trots zijn! Ik heb zo laat mogelijk nog een 3D echo laten doen zodat we nog mooie bewegende beelden en foto's hadden. Als je je situatie uitlegt willen ze het waarschijnlijk wel doen. Ik heb gekozen om te bevallen in een zh die hier meer gespecialiseerd in is. Dat voelde fijner. Ons zoontje kwam pas na 31 uur op de wereld.. dus hou rekening er mee dat het lang kan duren. De weeën waren bij mij constant in m'n buik maar ook in m'n rug. Wat ik daarvoor aanraad is hele hete kruiken. Heb paracetamol geprobeerd maar volgens mij deed het niet veel. Maar is te proberen. Wij hadden een laptop mee+verlengkabel en wat series gedl zodat we goed afgeleid waren want wat ik al zei.. kan lang duren! Neem ook wat snacks mee.. je krijgt daar niet veel. 'S avonds wilde ik gaan slapen maar dat is nogal moeilijk met pijn dus nam de prik pethidine maar moest ineens weer naar de wc dus werd daar wakker van. Nadeel van die prik is dat je er ook misselijk van word en moet spugen. Daarna slaappillen genomen. Denk bijelkaar 4 uurtjes ofzo geslapen. Werd moe wakker en dacht als ik dit nog een hele dag moet doen dan trek ik dat niet. Heb een ruggenprik genomen en daarna lig je dus aan de draden en kan je dus geen kant op. Maar het lastigste is dat ik dacht ik ga nog ff slapen maar die dingen gingen om de seconde piepen. Kon trouwens die dag ook niks meer eten.. als je misselijk word dan is dat een teken dat het er snel aankomt. Ineens voelde ik een druk. Ze gingen kijken en ik mocht gaan persen. Ongeveer 10 min geperst en hij was er. Assistent zei sorry maar hij leeft niet meer.. terwijl ze dat zei keek ik en zag 'm gewoon bewegen. Hij heeft nog 20 min geleefd. Ik was erg bang dat ik naar de OK moest terwijl ie dan weg zou vallen en ik er niet bij zou zijn. Maar heb het nog meegemaakt. Ook ik moest naar de OK. Ik verloor aardig wat bloed 0,7L en eenmaal op de OK zei ik.. ik wil zo snel mogelijk terug dus wat is het snelste. Hij zei gewoon je ruggenprik ophogen. Dus dat gedaan. Daar ook nog 0,5L verloren. Ook wij hebben de watermethode en die schaal gehad. En ik had ook een mandje ipv kistje en dat was fijn om mee te nemen want daar konden we hem in meenemen naar huis. Bij ons mocht er geen fotograaf komen dus volgende dag laten komen bij ons thuis. Ik raad aan om het een paar dagen na de bevalling te doen.. voor je rust maar ook is dan het huidje na wat langer in het water gezeten te hebben mooier. Je kindje heeft nog niet veel vet dus dan is ie nog wat donkerder van huid. Wij hebben ook nog een newbornshoot gedaan zodat je toch net wat andere foto's hebt. Ik dacht eerst na ervaring van wilentien op insta te zien dat je na 3 dagen het best afscheid kan nemen omdat het huidje minder mooi word. Maar ik vond dat veelste snel. Ik kreeg ijzertabletten en moest dat 3x per dag nemen. Maar das veelste veel. Toevallig kwam mijn huisarts dag nadat ik die had genomen langs en zei je hoeft maar 1 om de dag te nemen.. ik had megabuikpijn. Daardoor nog zwakker en kon dus niet zelf onze zoon pakken. Daarom had ik ook langer nodig dan 3 dagen. Uiteindelijk is ie een week bij ons gebleven. Maak veel foto's en filmpjes enz. Ik heb trouwens ook een curretage gehad jaar dr voor en het is idd alsof je superlekker geslapen hebt. Dela moet je idd bellen en kijken welke uitvaartcentrum met hun samenwerkt. Ook geven ze meestal pas 6 weken later je kindje terug omdat dat de wet is. Als je dat niet wilt.. wat wij dus niet wilden dan moet je kijken naar een andere die het wel al snel doen. Het nabloeden duurde bij mij een aantal weken met op en af. Na 6 weken werd ik weer ongesteld. Ik kon doordat de bevalling zo lang duurde en veel bloed verloor maar 1 trap met moeite op. M'n hart ging tekeer! Je kind mag je zo lang vasthouden als je wilt ook al ga je naar de OK.. daarna kan je dat gewoon weer doen. Wij hebben trouwens samen afscheid genomen en weggebracht dat vonden wij fijner. Ook een tip houd je kindje in de schaal met bv folie er over en in de koelkast en elke dag 1x water verversen. En max half uurtje/uur er elke keer uit. Als tip gaven ze ook nog om de afwijking als dat kan op de foto te zetten. Ik wens jullie veel sterkte en geniet nog van jullie mooie kindje❤️

Hee Floki, Wat enorm spijtig dat de 20 weken echo een slechte uitkomst had, veel sterkte daarmee! 🍀 Ik ben afgelopen oktober bevallen van ons dochtertje met 21 weken. Mijn antwoorden: • De kans bestaat dat je baby nog leeft na de geboorte, bij mij is ze tijdens de bevalling overleden. • Het duurde best lang voordat ik weeën kreeg, na de 3de gift van de medicatie die ze inbrengen kreeg ik weeën. Dit was rond 19uur, maar ze is pas om 11.26u de volgende dag geboren. Ik had heel lang GEEN ontsluiting en ineens heb je voldoende ontsluiting om te persen, daar was ook maar een paar keer persen voor nodig. • De placenta kwam bij mij mee. • Ze bespreken van te voren wat je wilt, wil je de baby meteen op je borst gelegd hebben of liever niet? Dat word allemaal van te voren al besproken. Ze laten je echt met rust als je bevallen bent. Af en toe even binnen lopen voor wat eten of drinken. En als je op de bel drukt dan zijn ze er metteen. • Wij namen onze dochter zelf mee naar huis, in onze eigen auto, voor een crematie, maar ik kon er ook voor kiezen om haar op te laten halen door een rouwauto van de uitvaartonderneming (in jouw geval DELA) • De nabloeding heeft bij mij ongeveer 5 a 6 dagen geduurd. • Ik had geen moeite met traplopen. Heel veel sterkte🖤

Och jeetje zeg wat heftig... Helaas heb ik dit meegemaakt afgelopen oktober. - ons meisje heeft nog 5 uur geleefd. Waar wij grote angst voor hadden, was uiteindelijk het mooiste wat ons overkwam. We hebben haar nog echt bij ons kunnen hebben! Voor ons kon dit moment niet mooier zijn. -de weeën kwamen ineens vrij snel en wordt best wel heftig. Als je een ruggenprik kan nemen, raad ik je dit aan om te doen. Het bevallen zelf doet geen pijn. - onder narcose gaan merk je helemaal niks van. Je bent een uurtje weg en wordt daarna rustig wakker. Grote kans dat dit gebeurt op dit termijn. - ze laten jou in je waarde om afscheid te nemen van je kindje. Bij ons hebben ze zo goed begeleid en haar pas overgenomen toen ze overleden is. Weer hebben haar op koud water gezet (aanrader! ) om nog mooie foto's te maken. (Neem je camera mee!) Ook maken ze voetafdrukken als je wil een dat zou ik zeker laten doen. - wij hebben de crematie zelf geregeld via onze verzekering. Ziekenhuis heeft alleen crematies met veel kindjes tegelijk. - nabloeding is heel verschillend. Bij mij toch wel 2 weken en traplopen is wel pittig voor je bekken. Maar dat durf ik even niet te zeggen. Je kan dat altijd in het ziekenhuis vragen. Je stelt nooit te veel vragen! Ik denk dat iedereen met liefde je vragen beantwoord.. Wij hebben een mooi mandje mogen ophalen bij Stichting Floor de Lis. Google maar eens, prachtig om je kindje in te leggen en te laten cremeren. Heel veel sterkte meis!! Laat het over je heen komen. Het is ondanks veel verdriet, ook echt een mooi moment. ❤🌹❤🌹❤🌹❤

Hoi Floki, wat verschrikkelijk dat je dit moet meemaken. Ik kijk zelf terug op een hele prettige bevalling van ons zoontje met 22 weken afgelopen december. De ochtend van de bevalling was ik ontzettend nerveus en angstig voor wat ging komen, maar het is mij 100% meegevallen. Mijn ervaringen zijn als volgt: - ons kindje is net voor de geboorte overleden. Ze hadden ons van tevoren gezegd dat de kans klein is dat een kindje op dit termijn levend wordt geboren. - bij mij kwamen de weeën redelijk snel op gang. Om 10 uur is bij mij de medicatie ingebracht, om 12:30 kreeg ik de eerste weeën, en om 14:10u is ons zoontje geboren na 2x persen. Het is wel mijn 2e kindje, dus wellicht dat het daarom bij mij wat sneller ging. - ons zoontje werd geboren in de vruchtzak, de placenta kwam ook direct mee. - wat je wil doen met het kindje na geboorte is helemaal aan jullie. Ik wilde vooraf mijn kindje direct vasthouden na geboorte, maar uiteindelijk heb ik dit niet gedaan. Ons zoontje is na geboorte even achter een gordijn gelegd (op de kamer) omdat ik extreem aan het trillen was en eerst even tot rust moest komen. Na een kwartiertje hebben ze hem bij mij op bed gelegd, en hebben ze de vruchtzak geopend, waarna mijn man de navelstreng kon Doorknippen en werd ons zoontje in mijn armen gelegd. Toen ik hem vasthad voelde ik een heel raar gevoel van trots, iets wat ik niet had verwacht. Ik heb hem die dag heel veel vastgehouden en bewonderd. Na 3 uurtjes ofzo hebben we hem in een bak water gelegd ( de watermethode) omdat het huidje ging verkleuren. Die avond zijn we gewoon naar huis gegaan met ons zoontje, en hebben we hem bij ons gehad tot de crematie. - we hebben de crematie via de Dela geregeld. Je kunt ze nu al bellen. We hadden het merendeel van de uitvaart geregeld voordat ons zoontje was geboren. Daar was ik achteraf heel blij om. - ik heb 2,5 week nagebloed. Maar dit was zeer minimaal. Ik heb tijdens de bevalling heel erg weinig bloed verloren (volgens de arts) - traplopen kan denk ik wel, maar dan moet je wel heel rustig aan doen. Vergeet niet dat je net bevallen bent. Een bevalling op dit termijn is minder pittig voor je lichaam dan een bevalling met 40 weken (eigen ervaring). Maar dit ligt waarschijnlijk ook aan de hoeveelheid bloed dat je verloren bent. Ik wens je alvast heel veel sterkte en succes toe! ❤️

Hoi, Wat ontzettend naar dat je dit moet meemaken. Ieder sterrenkindje is er 1 teveel. Ik ben niet met een termijn van 20 weken bevallen, maar wel met 31+4. Mijn dochter was qua groei wel ongeveer 24 weken. Ik ben bevallen ivm zwangerschapsvergiftiging. Onze dochter zou het naar alle waarschijnlijkheid niet overleven. Mijn bevalling kwam al heel snel op gang na het inbrengen van de medicatie. Na een uur kreeg ik last van buikpijn en mentruatieachtige klachten. Na het breken van mijn vliezen heeft het 2 uur en 43 minuten geduurd voordat ze ter wereld kwam. Heel snel dus voor een eerste, maar dat hoeft natuurlijk niet zo te zijn. Ik was heel bang dat het heel lang zou duren. Omdat ik het termijn van 24 weken voorbij was, moesten wij zelf de uitvaart regelen. Voor de 24 weken mag je eigenlijk doen wat je zelf wil. Begraven, cremeren. begraven mag zelfs in je achtertuin, al moet je dat wel willen uiteraard. Om antwoord te geven op je vragen: 1. Er is zeker een kans dat je kindje nog leeft na de geboorte. Al zijn de weeen wel heftig voor zo'n klein mensje. Onze dochter heeft na de geboorte 8 minuten geleefd. 2. Mijn weeen kwamen na ongeveer een uur op gang na het inbrengen van de medicatie. Bij mij werd het echt een weeenstorm. binnen 2,5 uur zat ik op 10 cm en kreeg ik persweeen. Vlak daarvoor had ik het gevoel dat ik het qua pijn niet meer trok. Dat was dus het moment dat bij mij de persweeen kwamen. 3. Ze geven je een uur om de placenta geboren te laten worden. Ik kreeg al heel snel oxycotine in mijn infuus, mijn placenta kwam binnen 15 minuten. Geen ervaring met het operatief verwijderen van de placenta. 4. Ons lieten ze alleen na de geboorte. Na het doorknippen en geboren worden van de placenta lag onze dochter bij mij op de borst. Hier heeft ze zeker wel een uur gelegen. Hierna werd ze door de verpleegkundige schoon gemaakt, daarna mocht mijn man haar op de borst vasthouden. Ik ben om 14.43 bevallen, wij hebben samen tot ongeveer 17.30 op de verloskamer gelegen. Ik had helemaal geen besef van tijd, of emoties, die kwamen later pas. Ik was helemaal stuk van de weeen en bevalling. 5. Qua afscheid en cremeren kun je een heleboel op internet vinden wat wel en niet kan. Je kan ook je wensen en vragen bespreken met een uitvaartondernemer. Zij regelen dan alles voor je. Wij hebben Ariana de hele week tot aan de dag van uitvaart thuis gehad, in haar ledikantje. Ze lag op een koelplaatje. Dit voelde voor ons goed. Weet wel, dat als je gaat cremeren de as wettelijk 30 dagen in het uitvaartcentrum moet blijven. Dit wisten wij niet. Wij dachten, cremeren en weer mee naar huis nemen. Maar zo werkt het helaas niet. Ze willen voor kleine kindjes nog wel is een uitzondering maken, maar wij moesten echt 30 dagen op haar as wachten. 6. Ik heb ongeveer 2 weken nagebloed. Hierna stopte het voor 2 weken, daarna begon het weer. Toen heb ik 3 weken gevloeid. Nu is het net een paar dagen gestopt, al zit ik nu in mijn stopweek van de pil. voor iedere vrouw is het weer anders. 7. traplopen wordt eigenlijk zoveel mogelijk afgeraden ivm kans op verzakking. Ik ging sochtends naar beneden voor het ontbijt. Daarna kwam de kraamzorg, met haar naar boven voor de controles. tussen de middag voor het rusten naar boven en savonds als ik naar bed ging. Tussendoor zo min mogelijk de trap op en neer. Maar je moet gewoon aanvoelen hoe het gaat. Voor het vloeien wordt ongeveer 6 weken aangehouden. Het kan op en af gaan. Geef je lichaam wel de kans om te herstellen. Je bent straks wel een kraamvrouw, hou daar rekening mee. Hoe cru het ook is. Ik vind het nog steeds moeilijk. Mijn hoofd wil zoveel maar mijn lichaam houd me tegen. Ik wil je heel veel sterkte wensen de komende tijd. Laat de bevalling op je af komen en ga er zo ontspannen mogelijk in. Ik wist niet wat ik kon verwachten, maar het is mij alles meegevallen. Natuurlijk kan je een heftige en zware bevalling hebben. Luister naar je lichaam en bij twijfel bel de verpleegkundigen. Zij zijn er voor je en doen alles voor je.

Hey, even een aanvulling op jouw verhaal. Als je kindje voor 24 weken is geboren mag je de as na cremeren ook eerder ophalen. Wij hadden het urntje met as na 1,5 week thuis (zoontje is met 22 weken geboren) . Na 24 weken gelden de wettelijke eisen, voor 24 weken mag alles en moet niks. Dit was voor ons een hele rare gewaarwording, je zou je kindje als het ware nog in de gft-bak kunnen doen en geen haan die er naar kraait. Vanaf 24 weken wordt het als doodgeboorte gezien en voor 24 weken officieel als miskraam. Ook al wordt er een klein mensje geboren.. 😔

Ja inderdaad. Toen ik dat las keek ik ook even raar op. Die wet gaat inderdaad na de 24 weken pas is. Dat het met het ophalen van de as eerder mocht, daar was ik niet van op de hoogte. Wel fijn dat daar dan uitzonderingen in gemaakt kunnen worden.

Wat ik ook zo raar vond is dat je vanaf 24 wkn recht hebt op 16 wkn zwangerschapsverlof maar bij 23+6 dus niet

Echt niet? Dat is zuur en niet eerlijk. Ik zit nu inderdaad in mijn verlof, maar had niet gedacht dat dat voor de 24 weken moet geldt, terwijl je wel bevalt.

Ja dat vond ik ook raar! Je bent dan helemaal afhankelijk van je werkgever, hoeveel tijd je krijgt om te herstellen.

Hoi Floki, Wat heftig dat je moet gaan bevall op deze termijn. Vergeet niet, hoe gek dat ook klinkt, om straks wel te genieten van je kindje... Ikzelf ben 3 weken geleden bevallen van onze zoon met 22+1. Ik zal je vragen naar mijn ervaring beantwoorden... Mason heeft nog 1 uur en 10 minuten geleefd, dit was voor ons als gezin een heel bijzondere tijd. Het ziekenhuis heeft gewacht met mij naar ok brengen tot Mason overleden was. Mijn weeën kwamen snel, ik had om 9.00 de eerste vaginale gift van de medicatie en om 9.30 de eerte pijnlijke weeën. Om 11.45 kreeg ik de eerste keer morfine en dat gaf een paar uur echt rust. Vanaf 19.00 ongeveer kwamen de weeën door de morfine heen en om 20.29 is Mason geboren. Het onder narcose gaan is niet eng, het laaste wat ik weet is dat de anestesist zei dat ik aan iets leuks moest denken. Het eerstvolgende wat ik weet is dat een verpleegkundige mn hoofd aaide en zei dat ik wakker mocht worden. Vooraf vond ik het heel eng, maar uiteindelijk was het eigenlijk heel fijn. Als je bevallen bent gaat alles zoals jij wilt. Wil je je baby bij je of niet, vindt je het fijn als ze eerst beschrijven hoe je kindje er uit ziet? Ze bespreken alles met je en er is alle ruimte voor jouw wensen. Aangezien wij Mason hebben afgestaan aan de wetenschap hebben wij niet met een crematie of begrafenis te maken gehad. Het nabloeden is bij mij nu bijna over, alleen nog iets bruinverlies, een inlegkruisje is voldoende. Die trappen had ik niet gered, ik heb ruim een liter bloed verloren en had al moeite met 1 trap, alleen douchen ging ook niet de eerste dagen. Dankzij de ijzertabletten knapte ik wel redelijk snel op en kon ik na 5 dagen de hond uitlaten. Nog wat tips vanuit mijn ervaring; Bedenk je wat je wil qua herinneringen. De stichtingen werken nu niet. Wij hebben zelf hele mooie foto's gemaakt en hadden het geluk dat 1 van de verpleegkundigen hobbyfotograaf was waardoor we hele mooie foto's hebben. Onze trouwfotograaf heeft de foto's nabewerkt voor ons. Mijn man werkt in de metaal en gaat de voetjes in brons gieten, dit kan ook met gips. Je moet dan wel zelf de materialen regelen en meenemen. Dit soort afdrukjes moet je voor het mooiste resultaat snel na het overlijden maken, het huidje wordt daarna snel weker. Vraag de dienstdoende verloskundige, of vooraf je eigen verloskundige, of ze je willen helpen hoe je de weeën op kunt vangen. Mason was mijn 1e kindje en ik werd overvallen door het gevoel, dat vond ik erg heftig. Weet dat je waarschijnlijk wel recht hebt op enkele uren kraamzorg. Ik vond dat erg fijn, om mn verhaal kwijt te kunnen en om een controle op mn lichamelijk herstel te hebben. Dat gaf mij veel vertrouwen. In ieder geval heel veel sterkte de komende tijd...

Ja 'gelukkig' was ik 24+4 maar toen ik dat hoorde dacht ik echt zo van OK iedereen bevalt toch van een overleden of vroeggeboren kindje en heeft gewoon die 16 wkn minimaal nodig om te herstellen en te rouwen. Ik zie geen verschil in het bevallen van een kindje met 22 wkn of 24 wkn. Een bevalling van een doodgeboren of vroeggeboorte blijft hetzelfde. En dat is al triest en verdrietig genoeg.