Wanneer weer gaan voor een nieuwe zwangerschap

Ik kan alleen maar zeggen, luister naar je gevoel! Je hoeft het niet te overhaasten, maar als je het zo sterk voelt, luister vooral naar je gevoel. Uiteindelijk moeten jullie de keuze natuurlijk zelf maken. Echt verdrietig voor jullie dat het zo heeft moeten lopen.. hoop voor jullie dat jullie het een plekje kunnen gaan geven binnen het gezin, en dat jullie goed nieuws mogen gaan verwelkomen 🫂

Ik ben afgelopen augustus bevallen met 22 weken. Niemand weet waarom. Vliezen spontaan gebroken en een infectie. Wat een hel zijn we doorgegaan. En moeilijk is t nog steeds. Het liefst was ik al na een maand of 2 opnieuw begonnen. Maar de gynaecoloog gaf aan beter 6 maanden te wachten. Dat wachten is killing!

Wat verdrietig van jullie zoontje, gefeliciteerd met zijn geboorte en onwijs veel sterkte met het verlies! Ik had ook vrijwel direct de behoefte weer zwanger te raken. Ons stilgeboren dochtertje was ons eerste kindje dus de leegte waar je in zit op dat moment is verschrikkelijk, je hebt geen kindje om voor te zorgen. Mijn vriend en ik hebben het er veel over gehad en besloten het gewoon op zijn beloop te laten (medisch gezien was er ook geen bezwaar). Een broertje/zusje was zeker welkom en we waren ons ook bewust van de rouw, maar hadden het gevoel dat dat samen kon gaan. En het voelde ook absoluut niet dat we haar gingen vervangen. 5 weken na haar geboorte had ik al een positieve test in handen. Zo snel hadden we niet verwacht, maar ontzettend dankbaar daarvoor. Inmiddels bijna 39 weken zwanger van ons regenboogje. Ik heb deze zwangerschap ook echt ervaren dat verdriet, rouw, hoop en geluk ook echt samen hand in hand gaan. We rouwen nog steeds om ons dochtertje, misschien nu op het einde van deze zwangerschap een beetje extra. Ik ben ook altijd voor mijn gevoel met 2 kinderen bezig wat heel fijn voelt. Misschien is dit niet voor iedereen zo, dus kijk vooral ook wat goed voelt voor jullie. Er is denk ik ook geen goed of fout in. Wel is dit een pittige zws fysiek omdat we bijna op de helft waren en meteen weer zwanger. Op dit moment dus eigenlijk 13 maanden zwanger achter elkaar, ik wacht geduldig op haar komst tot ze er klaar voor is maar dan hoop ik dat mn lijf even goed kan herstellen van alles. Heel veel sterkte komende tijd en nogmaals, volg je gevoel!

Wat verdrietig dat jullie je zoontje moeten missen, gefeliciteerd met zijn komst en gecondoleerd met zijn verlies. Zelf was ik na drie maanden zwanger na het verlies van onze zoon, was niet gepland maar ontzettend gewenst. Er is nu een hele mooie podcast van Holi Mama, over zwanger worden of zijn na verlies. Zij is haar dochter verloren, nu weer zwanger en opzoek gegaan naar verhalen. Ons verhaal mocht ik van de zomer vertellen en kwam gisteren online. De reden waarom ik meedoe is omdat ik zoveel troost haalde uit verhalen van andere moeders die er ook doorheen zijn gegaan. Hieronder een linkje. https://open.spotify.com/episode/01kA2f6WTU3dJGVFXOYDnM?si=YdThC4vZQQ2C7JFJhByirA Heel veel liefde en sterkte voor de komende tijd, het werd hier al genoemd, probeer voor jezelf je gevoel te volgen en laat je niet teveel leiden door meningen van buiten (tenzij het natuurlijk goed gefundeerde professionele meningen zijn). Iedereen kan er wel iets van vinden, maar het is jullie leven en jullie gezin ❤️

Wat leuk dat je ook meegedaan hebt met holimama! Ik heb een tijdje terug de opname gedaan, komt in december online. Wij zijn zelf vrijwel direct na het overlijden van ons zoontje weer gaan proberen. Omdat zijn zwangerschap 3,5 jaar op zich liet wachten en we bang waren dat het weer zo zou zijn. Verschil is misschien wel dat we naast hem geen kinderen hebben. En we zaten dus echt met een enorme kinderwens. Ineens was ik 4 maanden later alweer zwanger, nu 34+3. Spijt van je zwangerschap ga je sowieso niet krijgen, dus als jij(jullie) denkt er klaar voor te zijn, zou ik er gewoon voor gaan!

Wat mooi dat jij ook hebt meegedaan! Ik miste echt verhalen, deze vlindertuin was toen mijn zoontje overleed nog niet zo actief met sterrenmama’s. Het was best spannend en kwetsbaar om ons hele verhaal te vertellen en ik hoop dat de podcast serie andere mama’s die hier doorheen gaan een beetje steun en troost mogen bieden. Benieuwd naar jouw verhaal, ik ga luisteren in december ❤️

Hier vrijwel hetzelfde verhaal: in juli bij bijna 24 weken bevallen na spontaan gebroken vliezen en infectie. Advies was een jaar wachten maar gezien mijn leeftijd (38) bijgesteld naar 6 maanden. Inmiddels 27 weken zwanger. Ik heb veel gehad aan het boek: ‘altijd een kind tekort’ waar de vraag ‘wanneer weer proberen zwanger te worden?’ in besproken wordt. Heel veel sterkte!

Vorig jaar juli denk het dan of niet? Als je nu 27 weken bent, kun je toch niet in juli bevallen zijn.

Eind juli 2021 ben ik bevallen. Na een half jaar mochten we weer proberen. In mei 2022 zwanger geraakt, februari 2023 uitgerekend van onze tweede dochter ❤️

Heel veel sterkte gewenst. Weet dat je niet alleen bent <3 Afgelopen mei bevallen van ons zoontje Sil met 20 wkn zwangerschap. Hij had een zeer ernstige hartafwijking. Sindsdien voel ik mij leeg en lichtelijk depri. De wens is groot, maar het heeft nog niet zo mogen zijn. Soms denk ik dat ik gek word. Maarja, elke dag is er een.

Ik denk dat iedereen op het topic dit dilemma zo goed begrijpt. Met een stil geboorte is de wens voor een kindje niet opeens weg, misschien zelfs groter. Ik denk zelf dat je er nooit 100% klaar voor bent, maar dat het over het algemeen goed moet voelen. En bij dat gevoel moet je je overleden kindje niet willen vervangen, want dat kan gewoon niet. Wij zijn ons zoontje op 41 weken verloren. Zo was alles goed tijdens de bevalling en zo lag ik op de OK en werd ons zoontje gereanimeerd. Al snel was de wens er om het opnieuw te proberen maar de gynaecoloog gaf echt het advies minimaal 6 maanden te wachten. Dit ook vanwege kans op baarmoeder ruptuur. Ik kan je zeggen… ik tel de dagen af. Ik hoop dat het jullie snel gegund is zodra jullie er klaar voor zijn. En jullie zijn de enige die dit kunnen beslissen. Er is geen goed of fout, niet te snel of te lang gewacht.

Ons eerste kindje Sterre is 7-7-2021 stil geboren. Onze wens was en is ontzettend groot. Wij zijn er meteen weer voor gegaan. 14-05 is onze dochter Valerie Nova geboren. Bijna 6 maanden oud en wij zijn weer aan het proberen. Helaas vorige maand weer een miskraam gehad. Er is geen goed of fout ❤️

Mijn gedachten zijn bij jullie, wat verschrikkelijk om mee te maken! En begrijp de leegte helemaal. Helaas hebben wij het ook meegemaakt. Tijdens onze eerste zwangerschap na 3 goede echo’s onze tweeling verloren met 13 en 14 weken. Ook geworsteld met dit topic, vooral ook omdat ik een maand later een eierstok cyste had. De arts adviseerde een jaar te wachten of te gokken dat het vanzelf weg zou gaan. We besloten voor het laatste te gaan. Na 3 maanden, na de curatage, weer zwanger. Opnieuw van een tweeling. Het broertje of zusje van onze zoon heeft het helaas ook niet mogen halen, met 12 weken ben ik die verloren met bloedverlies. Ik vond de hele zwangerschap enorm spannend door alles van de vorige en ook door dit. Onze zoon is inmiddels 20 maanden. Hij doet het fantastisch. Nu 23 weken zwanger van onze tweede, of eigenlijk vijfde, en gelukkig de hele zwangerschap geen zorgen om gehad. Maar toch blijven er momenten dat ik denk aan onze sterretjes en wat had kunnen zijn.

Ik vorige week bij de gynaecoloog geweest. Doordat we zo graag willen en wij het mentaal denken te kunnen, mag ik eind december met m'n anticonceptie stoppen. Daar had hij vertrouwen in. Zodra ik gestopt ben nieuwe afspraak maken met de gynaecoloog en zullen we afspraken maken hoe we het gaan aanvliegen. Uiteraard hopen we snel een broertje of zusje te kunnen krijgen voor onze Julien. Maar moet het wat langer duren is t niet anders, als het maar gezond is! Fijne zwangerschap nog!!

Wat fijn dat je eind december met je anticonceptie mag stoppen! Hopelijk is het jullie snel gegund 😘 maar nog belangrijker.. een gezonde en voldragen zwangerschap! Ik voel helemaal met je mee… wij hebben ook groen licht gekregen om het in december weer te gaan proberen ❤️ nog nooit zo graag ongesteld willen worden 🫣 en dan op naar de eerste ronde 🙏🏼

Ik worstel ook erg met deze vraag. Wij krijgen van alle kanten te horen dat het beter is te wachten totdat wij het weer 'aankunnen'. Wij waren de eerste keer al niet klaar om het verschrikkelijke nieuws over ons kindje te krijgen en haar met 15 weken te verliezen. Dat zullen wij in de toekomst ook niet zijn (ik denk dat niemand zoiets echt aankan). Ik interpeteer het dan ook maar als volgt: als wij het idee hebben dat wij een zwangerschap zonder echte uitzonderlijkheden goed kunnen doorkomen, dan zijn wij er klaar voor. Zelfs als het goed gaat zal het spannend zijn, maar zolang wij die spanningen redelijk goed kunnen verwerken, is het voor mij goed. Beter wordt het voor ons denk ik niet.

Nog als kleine toevoeging: ik weet niet of de gynaecoloog nog advies heeft gegeven over een fysieke herstelperiode of verder onderzoek? Dat hebben wij wel meegenomen in onze keuze wanneer we weer gaan proberen om de kans op een succesvolle zwangerschap in de toekomst zoveel mogelijk te vergroten. Dat zou je evt. ook nog mee kunnen nemen in je afweging.

Wij hoeven niet af te wachten van de gynaecoloog. Kunnen er meteen weer voor gaan.

Ik vind dit ook zo moeilijk. Wij zijn ons eerste kindje in de zwangerschap met 36 weken begin juli verloren. Nu bijna 6 maanden verder en soms voelt het alsof ik met de dag labieler word. Ik ben ook nog niet aan het werk. Tegelijkertijd is de kinderwens groot en ben ik ook al 32, dus voelt alsof de tijd tikt. En ik heb ook zoiets van; het gaat sowieso slopend en moeilijk zijn, of we nou nu beginnen of over nog eens een half jaar. Lichamelijk kan ik het denk ik wel aan, waren er geen complicaties. Maar ik wil een toekomstig kindje ook niet te veel stress en verdriet doorgeven (denken jullie dat kindjes in de buik dat voelen? Ik denk het wel toch?). Mijn vriend wil ook graag weer maar legt er verder geen druk op.

Ik snap je gevoel wel. Ik ben ook 32 t lijkt ook alsof de klok tikt. Maar eerlijk.. we zijn nog zeker niet te oud! Een nieuwe zwangerschap gaat zooo moeilijk zijn idd of nou is of over een jaar. Wij kunnen beide niet wachten om t nogmaals te proberen en onze kleine man ✨️ een broertje of zusje te gunnen. Daarbij komt dat ik de kracht haal uit t feit dat ik onwijs streng onder controle kom te staan omdat het een raadsel is waarom m'n vliezen braken met 22 weken (infectie, maar daardoor gebroken of pas erna infectie gekregen)