60 Reacties

3 jaar geleden

Hey. Ik dacht heeeel erg dat we een meisje zouden krijgen.. naam hadden we helemaal uit gestippeld en als ik droomde over de baby was dat al in zij/haar vorm. Ik vond het heel gek toen we bij de echo hoorde: het is een jongen. Ik was niet teleurgesteld maar moest in mijn hoofd wel echt even om schakelen. Nou kan ik me niks anders meer bedenken. En gezondheid is het aller belangrijkste. Ik heb al een neefje dus een meisje had wel leuk geweest maar nu een jongen heeft ook wel weer z’n voordelen. (Bijna geen nieuwe kleertjes gekocht omdat ik van mijn zus Veel kan over nemen. Alleen die jongens naam is zo moeilijk… 🥹😁

3 jaar geleden

Hey hey, ik had ongeveer 2 weken nodig om aan het nieuwe idee te wennen. En nu kan ik me niet meer anders voorstellen! Het heeft voor jou ook misschien even tijd nodig.

3 jaar geleden

Over gender disappointment zijn al veel topics, misschien fijn om via de zoekfunctie ervaringen te lezen. Wat ik in jouw verhaal alleen niet helemaal begrijp is dat je zegt ‘het plaatje wat we altijd voor ons zagen is nu wel totaal anders’. Je weet toch dat het ongeveer 50/50 is wat je krijgt? Hoe kan je dan zo sterk er vanuit gaan dat het een van beiden wordt?

3 jaar geleden

Reactie op Baby2023!!!!!

Hey. Ik dacht heeeel erg dat we een meisje zouden krijgen.. naam hadden we ...
Dankjewel voor je reactie! Wij hebben precies hetzelfde. Toch wel fijn om te lezen dat meer mensen het hebben

3 jaar geleden

Reactie op Valérie7

Hey hey, ik had ongeveer 2 weken nodig om aan het nieuwe idee te wennen. En ...
Dankjewel! Ja ben ook zeker dankbaar alleen heel erg wennen

3 jaar geleden

Reactie op Lace

Over gender disappointment zijn al veel topics, misschien fijn om via de zo ...
Mag ik vragen hoe je dat kan vinden, het lukt mij niet

3 jaar geleden

Reactie op Snowflake94

Mag ik vragen hoe je dat kan vinden, het lukt mij niet
https://community.24baby.nl/forum/mama-jij/depressief-door-gender-disappointment-BaLnGN Hier heb je een groot topic erover, misschien heb je er wat aan 🙂

3 jaar geleden

Hey! Tuurlijk ben je dankbaar om een kindje te kunnen krijgen, maar teleurstelling mag er ook zijn. Ik heb een soort gelijk iets gehad. Voor mij was zwanger worden en zwanger blijven niet gemakkelijk. Ziekenhuis traject en meerdere miskramen. Ik had al een zoon en had vanaf jongs af aan al het beeld in mijn hoofd dat ik een boys mom zou worden. Bij mn eerste zwangerschap voelde ik heel sterk dat het een jongen was. De volgende zwangerschap die goed bleef gaan had ik lang geen idee of gevoel wat het geslacht zou zijn. Ik neigde toch weer na een jongen, vanwege het beeld dat ik had van 2 jongens, ik had al ervaring met een zoon dus qua dat zou ik niet hoeven wennen, spullen en kleding van de eerste hergebruiken en de jongens een kamer laten delen (maar 2 slaapkamers) en ook de naam voor een jongen hadden we al en waren we verliefd op. Met 16 weken een geslachts echo en kregen we te horen dat we een meisje kregen. Mij partner en ik moesten beiden schakelen. Mn man was er sneller aan gewend dan ik. Ik voelde mij zo schuldig tegenover dat kleine meisje in mijn buik. Heeft even geduurd maar langzaam kon ik wennen aan het idee. Later zag ik de voordelen van een dochter en hoop net zo goede band te krijgen als die ik met mijn moeder heb. Ook voelde ik mij schuldig omdat veel mensen een zoon en dochter zouden willen van ieder geslacht 1 zeg maar, en ik? Ik had dat niet ik wilde 2 zoons. Uiteindelijk was ik zo aan het idee gewend. En nu ben ik mama van een zoon en dochter en had niet anders gewild. Ik ben zo verliefd op haar! Later kwam het schuld gevoel wel weer even opspelen toen ze geboren was, hoe had ik zo kunnen denken?! Waren de hormonen denk ik😅 wat ik met mijn verhaal wil mee geven is dat genderdisappointment er mag zijn en het niks is om voor te schamen. Je gevoel mag er zijn en geef jezelf de tijd om er aan te wennen. Het komt allemaal goed en je houd niet minder van je kleine. Wees lief voor jezelf. Je toekomst beeld is anders dan je had gedacht en dat is oké. En praat erover met je partner dat heeft mij geholpen!

3 jaar geleden

Jeetje wat een lap tekst! Oops 😶

3 jaar geleden

Dit veranderd vast! Misschien door aan het idee te wennen en anders wel zodra je kindje er is. • Dit is ook een reden dat wij het vooraf niet willen weten, je bent dan nooit teleurgesteld omdat je het mooiste wat er is vast hebt: je kindje 🤎 Doet er voor mij dan echt 0,0 meer toe wat het is, terwijl vooraf echt een bepaald beeld of verlangen/verwachting kan leven.

3 jaar geleden

Even wennen? Je mag best teleurgesteld zijn vind ik. Maar op het einde van de dag moet je je gewoon herpakken en gelukkig zijn! Gezondheid is heel belangrijk, en elk geslacht heeft écht zijn charme. Maar je mag zeker effe balen!

3 jaar geleden

Veranderd echt, en ook vast sneller dan je denkt. En als je je kindje in je armen hebt dan zal je helemaal niet meer begrijpen waarom je überhaupt teleurgesteld was! Komt echt goed 🍀 geniet!

3 jaar geleden

Mijn vriend heeft al 2 kinderen (jongens) en toen we hoorden dat ons kindje ook een jongen wordt waren we ook teleurgesteld. Ik nog meer dan hij. Ik was er van overtuigd dat het een meisje was, omdat ik dat zo graag wilde. Ik had echt even tijd nodig om te wennen aan het idee. Nu kan ik niet wachten tot hij er straks is. Voel me nu ook schuldig naar de baby toe. Ik wil gewoon een gezond kindje. Voor mij heeft het ook geholpen om leuke spulletjes uit te zoeken. Jongenskleding is echt niet gelijk stom! Dit frummeltje krijgt geen dino prints en traktors op zijn kleding (sorry, mama bepaalt).

3 jaar geleden

Hoi! Ik had heel erg de hoop/verwachting op een meisje. Toen er jongen op het papiertje stond voelde ik een rare mix tussen verbazing en teleurstelling. We gingen naar de babypark om kleertjes te kopen en er hing amper wat. In de auto werd ik zo verdrietig omdat het zo tegenviel voor een jongen. Mijn vriend was zo lief.. we zijn naar een mega prenatal gereden en hebben samen voor €200 stoere kleertjes uitgezocht. Dit voelde zo goed en zo fijn en maakte het ene soort van “echt”. We hebben alle nadelen aan een dochter benoemd en de voordelen aan een zoon 🤪 gender dissapointment mag er gewoon zijn! Ik ben nu zó blij dat ik een zoontje heb en het heeft zo moeten zijn! Het komt goed met je gevoel, je gaat heel veel van het geslacht houden!!!!

3 jaar geleden

Toen ik zwanger was van de eerste wilden we allebei dolgraag een meisje.. We gaven een gender reveal en die ging helemaal de mist in. Mijn man had de dvd opgezet met daarop de echo en was toen de ballonnen gaan halen. Ik stond mij boven gauw op te frissen toen alle visite ineens riep; het word een jongen!!!! Nou ik was zooooo boos… ik vond het echt zo kut! Aan het einde van de avond moest ik heel hard huilen en kreeg ik ineens een beetje bloedverlies. Toen voelde ik mij mega schuldig tegenover de baby in mijn buik. Na een dag was ik er compleet aan gewend en ZO trots! Ik kreeg een zoon! 2 jaar terug was ik weer in verwachting en kwamen we erachter dat het een meisje was. Compleet in shock! Dolblij maar toch ergens ook een klein beetje teleurgesteld omdat ik nu weet hoe geweldig jongens zijn💙

3 jaar geleden

Bij de echo hoorde ik dat het een jongen was, stiekem van binnen een teleurgesteld gevoel. Moest aan het idee wennen. Heb een zoontje en hij is zo leuk, lief, knuffelig, mama's kindje en zou niet anders willen! Mocht ik ooit een tweede kindje krijgen dan wil ik het geslacht niet weten. Laat het even bezinken 😊

3 jaar geleden

Hoi, Mijn man wilde het geslacht ook heel erg graag weten toch voor een echo geweest.. ik ben super blij dat wij een 2de zoon krijgen! Als het een dochter was, was dat natuurlijk ook leuk dan kon je ook zien hoe het is om een dochter te hebben.. al had ik stiekem wel mijn voorkeur naar nog een zoon ! Vooral omdat ik mezelf echt zie als een jongens mama en omdat mijn droom beeld is uitgekomen 😍 Een trotse mama te zijn met 2 zoons 💙💙 - mijn man had wel zoiets van.. ja maar ik wil ook nog een dochter🫣

3 jaar geleden

Wat iemand al zegt, geef het even de tijd :) Ik ging bij de tweede helemaal uit van een meisje. Toen ze zei dat het een jongen was vroeg ik wel twee keer 'Echt, is het écht?'. Ja ik was toen even teleurgesteld, maar dat ebde wel weer snel weg hoor. Bij de derde ging ik maar vast van een jongen uit en dacht dat ook gezien te hebben op de echo. Maar het was een meisje :) Ik vond dat toen ineens heel spannend en moest dat even verwerken. Op haar geboortekaartje stond dat ze een mooie aanvulling was en dat ervaar ik heel erg zo. Twee jongens zijn leuk, maar ik was toch de enige meid. Nu niet meer :) Wie weet krijg je nog meer kindjes en komt je hartewens ook uit :) Succes nog met je zwangerschap.