Corona en je bevalling

Ik maak mij geen zorgen over corona. Ik zit wel erg in mijn maag met de gevolgen die het nu heeft vanwege alle beperkingen die er al zijn en nog gaan komen. VK die zo min mogelijk probeert persoonlijk contact te hebben... wat mij niet veel uitmaakt, maar de bevalling zelf.. daar zit ik erg mee. Ik weet namelijk totaal niet wat me te wachten staat (1e kind). In enkele landen is er inmiddels 'geen bezoek beleid', met andere woorden; je bent alleen in het ziekenhuis tijdens je bevalling. Ik vond 1 persoon erbij al klote ipv 2, maar oké.. Ik zie er in ieder geval niet echt meer naar uit 😅

Ik zie dat je net zoals ik ook 33 weken bent. We weten niet wanneer de baby kan komen, kan elk moment zijn, maar kan ook nog zo’n 8 weken duren. Het liefst wil ik in het ziekenhuis bevallen, alle zorg dichtbij. Maar helaas weten we nog nieteens of er plek is voor niet medische bevallingen en of het wel verstandig is als het hele ziekenhuis vol met Corona patiënten ligt. Voor ons is het de eerste, dus de zorg van dat broertje of zusje daarna niet kunnen komen hebben we in ieder geval niet. Waarschijnlijk mogen tegen die tijd nog steeds maar 1 bezoeker. Ergens heel jammer dat je niet meteen je kindje kan laten zien aan naaste familie. Maar zelf vind ik dit niet de grootste zorg. Ik hoop veilig met voldoende zorg in het ziekenhuis te kunnen bevallen, als ik dat wil, met mijn lieve man aan mijn zijde. En Tuurlijk beetje balen als je niet meteen zussen en ouders langs kan laten komen, toch fijn die steun en die mensen om je heen. Geldt ook voor de kraamperiode, dat wordt misschien ook wel heel lang geen mensen zien. Ik probeer realistisch te zijn, te bedenken waar het naartoe kan gaan en ons vast te houden aan wat het belangrijkst is rondom de bevalling. Laten we hopen dat het virus over een maand stuk minder is.

Oh kraamvisite, kraamzorg en de dingen eromheen is mijn laatste zorg. Daar vraag ik mn ma of wie dan ook wel voor. Dat komt wel goed. Het is echt het stukje bevalling. Wat dus nieuw is voor mij. Ik ben bang ding fout te doen, of dingen niet goed te herkennen of signalen verkeerd te lezen en hoopte daarom echt op fatsoenlijke begeleiding hierin. En dat word dus nog maar aanzien. Maja... t mot dr uit he.

Ik ben morgen 39 weken zwanger en zit ook nou met allemaal vraagtekens in mijn hoofd. Ik wilde in het ziekenhuis bevallen maar is dit wel een goede optie nou? ⁉️

Ik weet t allemaal niet. Pijnstilling en kundig en nabij is fijn... Maja je zit ook met zo een heerlijk intern luchtcirculatie systeem waardoor ik ook weer denk.. dan misschien beter op de parkeerplaats 😋

Haha 😜

Al met al komt het er sowieso uit. Fingers crossed dat je gewoon niks bijzonders bent en zo ook je baby.. dan gewoon lekker zsm naar huis en daar genieten. Meeste bevallingen lopen nog altijd voorspoedig he!

Inderdaad. Zal is even de vk bellen erover met hoe of wat.

Ik zit hetzelfde erbij, alleen ben ik medisch en moet in het ziekenhuis bevallen. Zoals de situatie hier nu is in dat veilig maar het kan zomaar per dag verschillen. Krijg ook steeds meer vraagtekens maar denk dat we niets anders kunnen dan afwachten hoe frustrerend ook!

Ik ben ook 39+2 dagen. Ik heb met de verloskundige gesproken en voor nu is het geen gevaar om in het ziekenhuis te bevallen. Ze wilt morgen even kijken of ik al ontsluiting heb en me dan strippen. Zodat het eventueel opgang komt..

Waar ik heel erg van baal is dat de eendaagse bevalcursus en de borstvoedingscursus waar ik me voor heb aangemeld niet doorgaat. Ik heb nu het gevoel dat ik straks onvoorbeid de bevalling (mijn eerste) inga. Heb al wel veel Youtube filmpjes bekeken over ademhalingstechnieken en mindful bevallen. Maar wilde zo graag samen met m’n partner klaargestoomd worden. Ach ja. We komen er wel uit.

Misschien is het dan een optie om ook te vragen of ik gestript kan worden ? Maar dat is dus alleen als je ontsluiting hebt?

Wat een gedoe he!!

Ik heb morgen nl een afspraak staan

Oké goed succes!

Normaal kan ik het beter relativeren maar ik vind dit echt gedoe. De zorgen voor me kleintje worden zo alleen maar meer.

Inderdaad 😔

Ik ben vooral bezorgd dat het sowieso een verplicht verkorte opname wordt als de bevalling/keizersnede is verlopen zonder complicaties, en dat er toch een echte lockdown komt in de periode waarin hij wordt geboren en we enkel zijn aangewezen op hulp van de vroedvrouw en kraamzorg. Er waren al mensen in mijn dichte omgeving (mama, beste vriendin,...) die voor ons klaarstonden om te helpen waar nodig. Maar ja, gaat dat tegen dan nog mogen? En is dat überhaupt verstandig? Mijn mama heeft over het algemeen geen al te beste gezondheid (+ rokerslongen), en mijn vriendin is een ex-kankerpatiënt met longproblemen. Dat wil je ook niet op je geweten hebben. Daarnaast is het natuurlijk ook niet fijn om die laatste weken met zorgen zoals dit in je hoofd te zitten. Naast het feit dat ik me nog steeds afvraag kf we alles in huis hebben, is er binnenkort mogelijks ook een tekort aan bv. Dafalgan/Perdolan, melkpoeder, misschien beginnen mensen wel massaal pampers in te slaan,... Mijn mama wordt 64 deze week, is alleen, en heeft dus geen al te beste gezondheid. Om haar maak ik me de meeste zorgen moest ze het krijgen. Er is thuis niemand om haar in de gaten te houden of om voor haar te zorgen als ze ziek binnen moet blijven. Laat staan dat ze het zwaar te pakken krijgt en naar het ziekenhuis moet. Vrijdag heb ik een afspraak bij de psychologe. In ga die 50 minuten erg goed kunnen benutten deze keer. Ik hoop dat dat nog kan doorgaan in de toekomst.

https://www.jouwgeboorteavontuur.nl/ Kijk even op deze site, ik heb haar cursus al 2x gevolgd en ben er heeeeel blij mee. Ze heeft ook online webinars en sinds kort ook een cursus die ze via instagram aanbied. Hopelijk heb je hier wat aan, succes!

Ik herken je gevoel volledig 😓 bij mij gaan ze beide ook niet door. Begrijpelijk maar gevoel van goede voorbereiding wordt hierdoor toch wat minder he 🙈